Dünya ekonomik krizi yaşarken, Türkiye eko depremin yıkıcı etkilerini iliklerine kadar hissediyor. Bu yaşananları görmezden gelemeyiz... Muhabir arkadaşlarımız her hafta çarşı pazar gezerken, anlattıkları adeta kanımızı donduruyor. Çöpten meyve ve sebze toplayan insanımızın sayısı her geçen gün artmakta; tezgaha eli değen, gücü yeten ise tane/gram usulü alışveriş yapmakta.
Cep delik, cepken delik derler ya! İşçisi, işsizi, işlisi, memuru, emeklisi aynı durumda. Bir de ölülerin borçları musallat oldu insanımızın başına. Bir haber okudum… Eyvah dedim! Eski Ekonomi Bakanı Ufuk Söylemez açıkladı. “Son dönemde reddi miras davalarında büyük artış var” dedi. Neydi bu reddi miras? Çok da aşina değiliz. Hemen birkaç araştırmayla konunun ve açıklamanın aslına ulaştım. Çok ilginç bilgiler var. İnsanlar artık cenazesine sahip çıkıyor fakat mevtadan geri kalanı kimse sahiplenmiyor. Neden mi? Geri kalan borç da ondan. 

**

Bakınız! Ekonomik kriz nasıl da kültürümüzü yozlaştırıyor.  “Türk halkı ölüsüne de, ölüsünün yamalı ceketine de sahip çıkar” diyorum kendi kendime. Ancak rakamlar benim bu düşüncemin tam tersini söylüyor. Bundan 10 yıl önce yüzde 30'larda olan reddi miras davası oranları yüzde 85'i aşmış. Bu rakamlarla birlikte, ülkemizin küresel denilen ekonomik krizden ne denli etkilendiğini görmek son derece mümkün. Özellikle gençlerimiz bu işten çok etkileniyor. Eline işi almamış, ya da yeni almış on binlerce kişinin üzerine mirasla birlikte borç yükü biniyor. Borcu gören kişi de reddi miras yolunu seçiyor. Mirası reddederken hem anılardan hem de ananelerden vazgeçiyor. Ne yapsın? Gözlerden ışık mı beklesin? Son durumu bildiriyorum; her şeyin başı sağlık denilen dünyada, para bir adım öne geçmiş durumda. Sağlık sektörü de paraya teslim olmadı mı? Görüyoruz ki; ekonomi gerçekten her şeye ayar verebilen, Türk aile yapısını ve kültürünü dahi tahrip edebilecek bir argüman. O nedenle; ekonomi eli sıkı, güçlü politika üretebilen, tartışmasız isimlere emanet edilmeli.