Afrin Harekatı bana Arap Baharı denilen kavramı anımsattı. Çünkü o baharın içinde Suriye de vardı.

Arap Baharı, Kuzey Afrika ülkeleri ve Ortadoğu ülkelerinde gerçekleşen olaylara verilen isimdir. Bu olayların Arap Baharı diye adlandırılmasının nedeni yüzyıllardır süregelen Arap ülkelerindeki diktatör rejimlere halkın isyan etmesidir. Bu isyanların temelinde diktatör rejimlerin yanı sıra işsizlik, gıda enflasyonu, siyasi yozlaşma, ifade özgürlüğü ve kötü yaşam koşulları da eklenebilir.

Toplumları uyuttuklarını sanan keyfi yöneticiler, bir gün gelir ki uyuyan o halk, onların tepelerine biner. Keyfi yönetimlerde genellikle “Atını dövemeyenler palanını döverler.” Yaklaşımı vardır. Sermaye sınıfına, güçlüye sesini çıkaramayan yönetim ve onların maşaları, pazarcıya, boyacıya, küçük esnafa ve emirlerindeki işçi ve memura hükmederler.

İlk isyan 17 Aralık 2010’da Tunus’ta, 26 yaşındaki bilgisayar mühendisi Muhammed Buazizi Sidi’n Bouzid kasabasında bir arabaya doldurduğu sebze meyveyi satarken zabıtalara yakalandı. Buazizi’nin arabasına ve mallarına el koyan zabıta, gence bir de tokat attı. Buazizi, sebze tezgâhının elinden alınmasını protesto için valiliğin önünde kendini yaktı. Hastaneye kaldırılan Buazizi 4 Ocak`ta hayatını kaybetti. Diplomalı işsiz Muhammed Buazizi tarafından başlatılan isyan büyüyerek devam etti. Bu isyan sonucunda Tunus’ta 23 yıldır iktidarda olan yönetim devrildi.

Tunus’taki olayların ilk ismi Arap Baharı değildir. Burada Muhammed Buazizi’nin zabıtanın müdahalesinden sonra kendini yakmasıyla başlayan ve internette “Polise yasemin verelim” sloganıyla yayılan protestolar nedeniyle halk Ben Ali’yi iktidardan eden sürece “Yasemin Devrimi” adını vermiştir. Daha sonrasında Tunus’tan bir ay sonra Cezayir’e sıçrayan ve sonrasında domino taşı etkisiyle yayılan isyanların genel adı Arap Baharı adını almıştır.

Üniversite mezunu işsiz gencin, kendini yakması ile başlayan hareket bardağı taşıran son damla olmuştur. İslam hukukundan gelen adalet kavramı zamanla yozlaştırılmış ve yabancı güçlerin, sömürgeci devletlerin keyfiliği sonucu adalet kavramı olumsuzlaştırılmıştır.

Toplum dejenere edilirse ve kimliğini, geçmişini unutursa o toplumun başına bir gün gelir akbabalar konar. Aslında verilen ad güzel “Arap Baharı” ama sonuç mu sanıyorum ki şu anda o olayları yaşayan hiçbir ülkenin insanı bugününden mutlu değil.

Mutlu olanlar kim biliyor musunuz? O ülkeleri sömürenler.