Ülkemiz gizemlerle dolu bir seçimin üzerinden yaklaşık bir buçuk ay geçti. Her koşulda iktidarın yanında duranlar hariç, onun algı oluşturmaya yönelik, kumpaslarla dolu propagandasına kapılarak oy verenler, ülkenin nasıl derin bir krizde olduğunu gördüler. Zira ülkemiz tam bir zam vergi sağanağı altında. Aslında bu acımasız zam sağanağından iktidara oy verenler de çok rahatsız.

Peki, sizce bu kadar yoğun zam ve vergi artışları için neden Temmuz ayının ilk günleri beklendi?

İşin püf noktası burada…

Bu bir beklendi değil.

Bu bir taktik.

Neyin taktiği dersiniz? Aslında hepimiz bu sinsi düşünceyi hepimiz biliyoruz.

Zira devletin TÜİK açıklamalarını bekliyorlardı. Ve beklenen geldi. Çalışan ve emekli hüsran….

Bunları teker teker anlatmayacağım.

Nasıl oyun çok açık değil mi?

Evet, bu oyunu göremeyen veya tahmin edemeyen emeklilerimiz iktidara oy verdikleri için şimdi çok pişman ve yanlış yaptıklarını anlamış durumdalar. Ancak, istemeseler de sinsi planın bir parçası oldular.

Emeklilerimizin hatta çalışanlarımızın önemli kısmı, muhalefet gelirse vatanı bölecek, terörle işbirliği yapacak yanlış düşünceleri algı propagandaların etkisinde kalarak ateşe körükle gittiler.

İşte yanlış burada!

İktidar partisinin genel başkanı emekli maaşlarının iyileştirileceğini ve refah payı verileceğini söylüyordu. Doğrusu bizler de inandık ama gördük ki söylemler tutulmadı.

Ey emekliler, hiç sordunuz mu, kaynak neden yok? Hani devlet büyüyordu, ekonomik olarak dünyada saygı duyulan ülkeydik?

Tüm algılara kanarak sonunda açlığa, sefalete ve yoksulluğa teslim olduk.

Şimdi önümüzde yerel seçimler var.

Bakalım hangi algılarla karşılaşacağız.