İnsanların hayatlarında önemli günler vardır. Anneler günü, babalar günü ,sevgililer günü, doğum günü gibi.. Bu günlerde herkes kendine göre bir duruş sergilerler. Kimileri, çıngınca eğlenceleri kimilerine göre de sade bir kutlama yaparlar. Ancak, insanları hayatında öyle bir kutlama hastalığı var ki, tüm insanların ortak geçen bir seneyi arkada bırakarak yeni yıla merhaba dediğimiz saatler. 

“Yılbaşı”

İfade ettiğimiz tüm günler ve çılgınlar gibi kutladığımız yılbaşı, bizim geleneklerimize nasıl girdi? Kültürümüzle bağdaşır mı? Bunun tartışmasını yapmak istemiyorum. Ancak emperyalizm toplumları nasıl etkilediğini çok iyi anlamamız gerekmektedir. Emperyalizm, yıllarca çeşitli oyunlarla halkımızı sömürerek eğlencenin şekline de yön yermektedir.

Elbette tüm günlere saygımızın olduğunu ifade etsek te, çılgın eğlenceler ekonomik çöküntülere yol açmaktadır. Özellikle, ülkemizde bu gibi günlere karşı olumsuz bakanlar olsa da milli bayramlarımıza göstermediğimiz birliktelik yılbaşı eğlencelerinde görülmektedir.

Yılbaşı kutlamalarına katılmasam bile, yeni yılın ikisinde doğum günümde çocuklarımdan alacağım hediyeler karşısında gerçekten duygularım başka yönlere gidiyor. Zira emperyalizm o denli acımasız ki, büyüklerine alacağı hediyelerin nasıl gerçekleşeceğini düşünmüyor.

Gönül isterdi ki, böylesine önemli zamanlarımız yabancılardan yaşantımıza girmeseydi. Bu gibi özel günleri evrensel değerler içinde yaşarken neler yaptığımızı da sorgulamamız gerekir. Acaba bir kere sorguladık mı? Asla sorgulamadık. O zaman emperyalizmin bu gibi oyunlarına neden alet oluyoruz? Özel günlerimizdeki duygularımızı anlıyorum. Bu duyguları bir güne sığdırmak yerine her gün yaşarsak daha güzel olmaz mı? Tabii ki olur ama kültür yozlaşması önümüzü kesmese.

O zaman gelin yılbaşında kestiğimiz ağaçların yerine, ülkemizin ciğerlerini yerine getirelim. Getirelim ki, torunlarımıza aşılayarak geleceğe yatırım yapalım.

Ama nafile. Emperyalizm işinden geri kalmaz……