Bir yılda bir ay... Yeter mi? Yetmez elbette, yetmiyor da zaten. Gelişini bekliyoruz dört gözle, geldiğinde ise hiç bitmesin, bizden hiç ayrılmasın istiyoruz, ancak ne mümkün. Adı Ramazan... Kutlu Ramazan... Güzel Ramazan... Baş tacı Ramazan, en derin hislere tercüman, gönüllere neş’e, aşkın zirvesi Ramazan... Seni, bizlere kavuşturan yüce Mevla’ya sonsuz şükürler olsun. Gelişinle sevindik, yalnız sevinmekle kalmayıp, umutlandık, silkinip toparlandık, niyetlerimizi güzelleştirip amellerimize ayna tuttuk, bir olduk, birlikte rahmet olduk, birliğin doyulmaz tadına vardık, geçmişimizi şad ettik, geleceğimizi yeni bir berrak sayfa açtık. Selam sana ayların şahı Ramazan! Rabbim, nice Ramazanlara sağlık içinde, hayırlısıyla eriştirsin inşallah... (Amin)

***

Üzülerek belirtmek gerekir ki; bu Ramazan’da da İslam dünyası acı ve keder içindeydi. Yine silahların gölgesinde kalmış mazlumları gördü gözlerimiz ve yine çocukların, kadınların, masumların kanı aktı, gözyaşları hiç dinmedi. İslam’ın derinliğinden, kardeşliğinden, birleştiriciliğinden bihaber canavarlar, sırf gücün ve otoritenin kendilerinde olması adına aziz mübarek Ramazan ayında yaktılar-yıktılar dört bir yanı. Oysa dünya kimsenin olmadığı gibi zalimler içinde sonsuz bir mekân değildi ve mazlumların ilelebet sahibi olan yüce Allah’ın hesabı çok, ama çok çetindi. Mahşerde zalimler düşünsün artık!..

Ramazan ayında, Müslümanların yaşadığı Irak’ta, Suriye’de, Afganistan’ta mezhep temelli çatışmalar hız kesmeden devam etti. Gazze’de de tersi yönde bir gelişme olmadı. Ve Doğu Türkistan, unutulan, unutturulan, görmezden gelinen Doğu Türkistan. Modern dünyanın şirin görünümlü ülkesi Çin, Müslüman Uygur Türklerinin başlarındaki en büyük bela ve felaket olmaya devam etti/ediyor. Sırf Müslüman ve Türk oldukları için, her yıl olduğu gibi bu yıl da Ramazan ayında oruç tutmalarına Çin tarafından müsaade edilmedi. Başlı başına insan hakları ihlali olan bu durum karşında dünyanın sivil dayanışma unsurları uyuyor. Birleşmiş Milletler uyuyor. Avrupa, Amerika uyuyor. En acı olanı ise, İslam dünyası uyuyor. Ne caydırıcı tedbirler alınabiliyor, ne de farkındalık oluşturulabiliyor. Devam edecek...