Öncelikle şunu ifade edelim ki; yaşamın her alanında, iş hayatımızda ya da özel yaşantımızda yaptığımız tüm çalışmalarımızı mutlu olmak güdüsü ile yaparız. Zaten yaşantımızın amacı da mutlu olmak değil midir? Yaşantımızdaki bütün ilişkiler, kendi mutluluk yansımamız ya da mutluluktan yoksunluğumuzdur. Başkalarını suçlamak her zaman işin kolayına kaçmaktır.Ya da gıpta ettiğimiz,hayal ettiğimiz kişi olmak için gayret sarfederiz. Hal ve hareketlerimiz, davranışlarımız, kaçınılmaz olarak içimizde nasıl hissettiğimizi ele verir.

Aslında her şey, içimizde ne varsa ona göre şekillenir. Şunu bilmeliyiz ki, yaşamımızdaki her şeyi yöneten, içimizde doğuştan var olan sevinç hissidir. Bu his; streslerden uzak, herhangi bir hayal kırıklığından ya da yaşamımız boyu karşımıza çıkan herhangi bir mutsuzluktan daha temeldir. Evet yaşam sevinci ince ve naziktir ama güçlüdür. Zihnimiz içimizde var olan mutluluğa kendiliğinden yönelir. Efendim derler ki; zihnin doğasında her zaman mutluluğa yönelmek vardır. Herkesin birbirinden farklı olduğu gerçeğini biliyoruz.

Onun için de hepimiz farklı bir hayat yolculuğu deneyimlemekteyiz ve her bireyin deneyimi kendine hastır. Toplumumuzun geleceğini inşa etmek, en önemli işimiz olsa gerektir. Öncelikle çocuklarımızı özenli ve büyük bir hassasiyetle ve doğru bir yöntemle önce kendilerine sonra ailelerine ve nihayetinde de toplumumuza ve ülkemize faydalı bireyler olarak yetiştirmeye çalışmalıyız.Bugün yapacağımız başarılı işler ve çalışmalar, gelecekte önümüze çok daha sağlıklı bir yapı, bir tablo çıkaracaktır. Aksi durumda yani yapacağımız hatalar gelecekte ciddi problemlere yol açabilir ki buna dikkat etmek durumundayız... İşte bu noktada eğitim ön plana çıkmaktadır.

Önce eğitim altyapısı eğitim-öğretim kadrosu ile öğrencilerimizi en iyi bir şekilde yetiştirmek zorundayız. Bu konuda olumlu tabloların oluşmasında velilerimizin, öğrencilerimizin ve halisane bir özveri ile görev yapan eğitimcilerimizin, idarecilerimizin,tam bir tesanüt içinde olmaları çok büyük önem arzetmektedir... Bu konuda özel olarak öğretmenlerimizi anlamlı ve güzel sözlerle motive etmek hepimizin görevi olmalıdır diye düşünüyorum. -Biz sizi sadece sınıfta veya okulda değil,bir ömür boyu seveceğiz öğretmenim. -Öğretmenin bir canı yoktur,öğretmenin öğrencisi kadar canı vardır. -Öğretmen dediği zaman o kesin doğrudur.

Annem-babam doğru değil dese bile doğrudur. Çünkü öğretmenim öyle söyledi. -Öğretmen bir gül gibidir, koku verir, güzelliği gösterir ama asla dikenini batırmaz. -Öğretmen fırtınalı bir havada geminin yanaşabileceği en güvenli liman, şefkat elini her yere uzatan, en kutsal mesleği icra eden insandır. -Sen bizleri bu vatan için yetiştiren,en zor anlarımızda bizlere yardım eli uzatan, yeri geldiğinde bir arkadaş gibi sır tutan canım öğretmenim. Seni çok seviyorum. -Başarım da senin, hayat yolunda attığım ilk adım da senin eserin öğretmenim. Ve sizler, bu toplumun sevgi ve saygılı insanlarını yetiştiren muhterem insanlar olacaksınız...