Lige tarihinin en kötü başlangıcını yapıp, son üç maçını kazanan Trabzonspor zorlu Osmanlı deplasmanından üç puan, artı büyük havayla döndü. E haklılar. Kolay değil öyle bu ligde üst üste dört maç kazanmak. Hem de böyle rezalet bir zeminde.

Ankara Büyükşehir Belediyesi’nin bütün imkanlarının seferber edildiği belediye otobüsleriyle halkı maça bedava taşıyan fedakar Ankara’ya böyle tarla gibi zemin hiç yakışmıyor. Neyse o Ankara’nın sorunu diyerek takıma gelelim.

Ortaya konan futbol öyle ahım şahım olmasa da takımın “kazanmayı istemesi’’ şahane. Böyle maçları daha çok isteyen kazanıyor. Ligin ilk yarısında korkan, kazanmayı unutmuş, kendine güvenini kaybetmiş takım gitmiş, yerine isteyen, koşan savaşan bir takım gelmiş.

Onur’a ayrı bir parantez açmak farzdır. Takımın üç puan almasındaki en büyük etken tartışmasız Kaptan Onur Kıvrak’tır. Yerinde ve doğru kurtarışlarla takımını galibiyete taşıdı. Kaptan dediğin böyle olur. Kızınca formayı yere atıp ben gidiyorum demez. Aferin Onur’a! 

Golü atan Olcay Şahan ise iki maçta ortaya koyduğu performansla aldığı paranın karşılığını şimdiden verdi denilebilir. Zira kazanılan bu maçlar uzun vadede takıma hem güven hem de puan olarak döndü. Eksik olan ne derseniz, takım oyununda biraz daha kolektif olunursa, biraz daha yardımlaşma sağlanabilirse kısa zamanda fırtına çok sert eser.

Hakemleri aşabilirse tabi. Bana göre maçın 41. dakikasında Aykut Demir’in Onazi’ye yapmış olduğu hareket penaltının ağa babasıdır. Aykut Demir, sana ne oluyor arkadaş? Şampiyon mu olacaksınız, ne bu hırs?

Ama öyle ama böyle bu üst üste kazanılan 4. maç bana 2010-2011 sezonunu hatırlattı. En son o sezon üst üste 4. maçını kazanmıştı takımımız. Sonra olanlar malum… Siz böyle kazanın, yine gönüllerin şampiyonu olun biz razıyız.

Savulun Süper Lig Trabzonspor geliyor!