Trabzonspor’un Miloseçki kabir ziyareti esnasında yaşadığı kaosun hergün ayrı bir renge bürünmesi, kafalarda bin türlü istifhamlar yaratıyor. Huzursuzluk nerede ise bir haftadır bir şekilde kalmayıp, hergün ayrı bir kılığa girdi. Doğrusu bir yazar olarak konuya nasıl bir yorum getireceğimizi de şaşırdık. Ortalığın yatışmasına biz de yardımcı olalım şeklinde bir düşünce ile ortaya çıkıyoruz, fakat dün ak olan bugün kara oluyor. Dün başkan “Onur özür diledi, onu affettim” diyor, fakat ertesi günü ise”Paşa gönlü kendisi bilir, hiç kimse Trabzonspor’dan büyük değildir” beyanı ile karşılaşıyoruz.

İnsan sormadan edemiyor. Acaba kulübü dışarıdan kaşıyan, bu çocukları yine gruplaştırıp mevcut yönetime karşı ayaklandırmak ve kulüpte huzursuzluk çıkartmaya çalışan birileri mi var? Hani geçen yılın Mustafa ve Zeki meselesinden kalan bir hesabın devamı olabilir mi? E be birader, bu çocuk dün bu kulübün Onur’u iken bugün ‘Tu kaka, onursuz’ oldu, neden? Gelelim olayın anlayabildiğimiz kadarı ile detay yorumuna. Konuyu irdelediğinizde ilk görünüşte meselenin ne yazık ki Süleyman Hurma kaprisinden kaynaklandığı iddiası gündemi dolduruyor.

Peki Süleyman Hurma’nın görevi ne? (Menager)lik değil mi? Yani takımı “Menage” edeceği yerde ortalığı bulandırdı öyle mi? Birileri de der ki; “Süleyman Hurma da bu oyunun başka bir aktörü(!)” Vay canına, bizim ne çok düşmanımız var. İnşallah yalandır. E Süleyman bey oldu mu? Yok eğer başka şeyler varsa açıklansın da, onun üzerindeki karabulutlar da dağılsın. Öyle ya geçen yıl top oynamadan tüm parasını, maç başı ücretlerini alan bir oyuncu neden birden bire böyle şişip ortalığı kapkara etsin? Var bu işin içerisinde bir oyun demek ki. E Süleyman beye bakıyorsun bu konuda tecrübe sahibi bir insan “Acaba bindiği dalı mı kesiyor?” desen, o da pek akla yatkın değil.

Gelelim kaleci Onur’a ; ONUR, senin Trabzonspor’a hizmetlerini, performansını elbette tüm taraftar takdir ediyor evlât, fakat hiçbir futbolcu, yönetiminin ve kulübünün çizgilerini aşmamalıdır. İzmirlisin, ben sana İzmir’den kendi zamanımızdan örnek vereyim. Senin Karşıyaka’nın kaptanı Cengiz(Gode) son derece sevilen ve sayılan aslan gibi bir kaptan idi fakat asla yönetiminin ve kulübünün önüne geçmedi. İzmir’de futbolcu eski ağabeylerine sor bak. Bir de benim de kaptanlığımı da yapmış olan Göztepe’nin efsane kaptanı Gürsel Aksel var, son derece sayılan bir kaptan idi fakat asla hudutları zorlamadı. Ya Altay’lı Ayfer, işte sen de kendine bunları örnek almalı idin. Elbette takımın kaptanısın(Onuru idin), ayrıcalığın vardır, fakat asla bu kritik zamanda takımını yüzüstü bırakıp, problem olmak gibi bir lüksün olamazdı.

Senin Trabzonspor’a Trabzonspor’un da bu zamanda sana ihtiyacı vardı. Son olarak Başkan İbrahim Hacıosmanoğlu’na sesleniyorum. Sayın Başkan; Siz madem orada idiniz böyle bir otorite boşluğu nasıl olur? Demek ki siz de bu olayları kontrol altına alacak müdahalede geciktiniz. Yani olmadı. Neresinden baksak, herkesin bu olayda zaafı var. ŞOTA’ya gelince, lütfen Şota’yı bu denli polemiklere alet etmeyin. Şota Trabzonludur, Trabzonsporludur. Belki de Trabzonspor’un son şansıdır. Şota’nın da Trabzon son şansıdır. Bu konu’yu artık bir an evvel tatlıya bağlayın, etrafın provakasyonuna gelmeyin...