Yapılan bu olayları kesinlikle tasvip etmiyorum. Fakat şu bir gerçek ki; 2011 futbol sezonunun şampiyonu Trabzonspor olmuştur. Hatta Şampiyonlar Ligi’nde Türkiye’yi temsilen şampiyonaya katılan takım Trabzonspor olmuştur. Fakat Türkiye Futbol Federasyonu’nun 2011 Şampiyonluk Kupası’nı Fenerbahçe’ye vermesini hala hazmedemeyen Trabzon halkı, takımını Bitirmek adına olsa da ‘kupasını isteme’ adına hala tepkisini devam ettiriyor. Bunu anlamayacak ne var ki! Deve kuşu gibi kafasını kuma gömüp başka sebepler aramanın faydası yok. TRT’de izlediğim ‘Stüdyo Arena’ programında Ersin Düzen, Hakan Ünsal, Oğuz Çetin programda taraflı konuşmaları, hatta Fenerbahçeli Oğuz Çetin’in sürekli 95-96 sezonunda şampiyon olduğunda bahsettiği yerde, neden “2010-2011 sezonun şampiyonu Trabzonspor’dur” demiyor? Kaleci Onur Kıvrak’a kimse küfretmemiş, Onur yanlış anlamış olabilir.

Ersin Düzen ve Hakan Ünsal “Vay efendim, nasıl olur da takım kaptanına küfür ederler, bunun affı olamaz” yaygarasıyla, ‘yangına körükle koşuyorlar’ diyorum. Bu yorumcular Fenerbahçe kalecisi Volkan Demirel’in ve Alper Potuk’un golden sonra ayak ve kol hareketlerini neden görüntüye getirmiyorlar. Kara gömlekli Cem Papila’yı ne çabuk unuttunuz! Trabzon adalet istiyor, hukuk istiyor. Bu da olmayınca; kendince yanlış işler yaparak, takımına zarar veriyor. Tekrar söylüyorum, bu olayları tasvip etmiyorum ve üzgünüz. Tümer Metin’in Tv programında söylediği bu olaylar 2011 sezonunun devamıdır. Kümeye düşürülecek takım var ise; önce şike yapanlar düşürülsün, ondan sonra olay yapanlar.

Trabzonspor’un 2010-2011 kupasını verin; bu işler, olaylar ortadan kalksın. Yetkililer bunu göremiyorsa, buradan sesleniyoruz. Takımımız şuan Fenerbahçe’yi yenecek formda ve kuvvette bir ekip olmayabilir. Fakat gelecekte yine toparlanıp eski şaşalı günlerine gelebileceği anlayışındayım. Taraftarımız çok duygusal ve sevgi doludur. 3-5 kişinin hatasını, dolduruşunu topluma mal edemezsiniz. Bu tip kargaşalarda başkan ve yöneticiler bu anlamda kendini hissettirmelidirler. Aslında 3 Temmuz 2011 şike olayları olmasa idi Fenerbahçe ile Trabzonspor sportif rekabet içinde hakikaten zevk verici centilmenlik içindeydiler. Aziz Yıldırım başkan da Türk sporuna yararı olan yönetici dostlarımızdandır. Ne olmuş ise Türkiye Futbol Federasyonu tarafından verilmeyen 2011 sezonu kupası her taraftar ipleri kopararak, taa yurtdışı, UEFA, CAS’a kadar rahatsızlık dayanmıştır.

Spor centilmenliktir. Bu ilişkilere yöneticilerimiz güzel yaklaşım içinde devam ettirmelidirler. Bu düşmanlık nereye kadar? Sarı-Lacivertliler hak etmediği 2011 Şampiyonluk Kupası’nı “Bize haramdır” deyip, sahibi Trabzonspor’un müzesine gönderme jestinde bulunursa, Türk futboluna bu kupa ile barışı getireceğine inancım tamdır. Hak edilen kupa yerine verilsin. ‘Paralel’ mi dersin? ‘Ergenokon’ mu dersin? ‘Şike’ mi dersin? Tape’ler dinlense de hukukçular bile etki altında kalıp karar veremiyorlar. Bunu sonlandırsınlar. Olaylar bitsin, futbola dönelim. Gol yağmuru ile geçen bu haftada, ligin bitimine 4 hafta kala Avrupa kupalarına gitmek adına, şampiyonluk ve kümede kalma mücadelesinde büyük çekişme ortaya çıktı. Trabzonspor bu hedeflerin hiçbirisinde olmayan hedefsiz, yapısız, yönetimsiz, karamsar bir görüntü içinde. Herkesin gol ve goller attığı bu haftada Trabzonspor bir sepet gol yedi hem de Fenerbahçe’den. Gazetemiz Karadeniz’e Yılmaz Şahinkaya’nın Amerika’dan yazdığı yazısını aynen onaylıyorum. Sakallı futbolcular, futbolcuya yakışmayan kıyafetler, pejmürde şekilde teknik adam Hami Mandıralı, sakalları ve kıyafetiyle örnek olacak yerde o da Aykut Demir ve Mustafa Yumlu gibi olma yazısı aynen doğrudur.

Trabzonspor’un başarılı olması için hakikaten yöneticiye, teknik adama, futbolcu kılığında ruhuyla oynayan sporculara ihtiyacı vardır. Takım mağlup oluyor, karşılaşma daha yeni bitmiş ve bir sporcu gülebiliyorsa, üzgün değilse, o takımdan başarı bekleyemeyiz. Yılmaz Şahinkaya abimizin Gençlerbirliği Başkanı İlhan Cavcav’ı örnek kişi ve başkan olarak göstermesi; Trabzonspor’a başkanıyla, yöneticisiyle, sporcusuyla, aynen kıyafetiyle büyük bir örnek göstergesidir. Bu tenkit yazıları bir nebze olsun kulaklarına küpe olur da, Trabzonspor belki kendine gelerek eski günlerine geri dönebilir. Yoksa ‘50. Yılda şampiyonluk’ değil, bu gidişle gitse gitse kümeye gider. Bu sözleri yazmak elimden gelmiyor fakat gerçekler acı ve bunu gösteriyor. Takım kötü diye her tarafı yakıp yıkmanın bir alemi yok. Her fırtınanın peşinden sükunet gelir. Sakin olalım, her şey düzelir. Şanlı Trabzonsporlular, takımınazarar vermeden sahip çık. Olanlara üzülmemek elde değil...