Hani derler ya, “Adam olacak çocuk bellidir” diye. İşte Katar’da Al Sadd karşısında 25 dakika forma giyen Tayyip Ebrab Cumur için bu söylenebilecek bir ifadedir. Ama, ben bu ifadeyi “Tayyip’mi” desem, “Ebrar”mı desem, yoksa sırtındaki 99 numaralı formaya yazılması gereken “Cumur”u mu kullansam bilemiyorum! Her neyse, bu genç oyuncumuzun Al Sadd karşısında sergilediği futbolla ilgili kullanmıyorum.

Çünkü o 25 dakikalık sürede Cumur, risk almadı, ayağına gelen topu isabetli kullandı o kadar. Ama bakıyorum ki, gazete sayfalarında öylesine ibareler var ki? Sanırsınız Ebrar döktürmüş! Tayyip bile, böylesine abartılı ifadeler karşısında “Bunları ben, bu maçta mı yaptım?” diye kendi kendine sorarak şaşırmıştır.

Beyler, bırakın şişirmeyi. Genç kardeşimize iyilik yapmak istiyorsanız, gördüğünüz gerçeği yazın. Mesela, “ayağına çok hakim” deyiverin. “Topla koşma yerine topu koşturdu” diye ilave edin. İstikbal vaat eden delikanlıyı balon gibi şişirmeyin, şaşırtmayın. Yeri gelmiş iken, biraz beslenip cüsselenmesi gereken genç kardeşimizle ilgili çok yakını birine dile getirdiğim geleceğe matuf tahminin var ki! İnşallah gereği yerine getirilir.

**

HER MEVKİDEN 2 EFSANE...

Trabzonspor’un şampiyonlukları elde ederken, kadrosunu oluşturan efsanelerin iki özelliği çok ama çok farklı idi. Birisi yardımlaşmayı iyi yapar, ikincisi her konuda dengeleri iyi kurarlardı. Zaten başarının en önemli etkenleri arasında bunların da hatırı sayılır yeri vardı. Katar seyahatinde o kadronun efsane isimlerinden 6’sı vardı.

Ne ilginçtir ki, oynadıkları alan itibariyle yine dengeli idiler. Yani her bölgeden 2 isim vardı. Defanstan Turgay ile Necati, orta alandan Bekir ile Serdar, forvetten ise Ali Kemal ile Hüseyin. Haa bir şey daha: Bu tür organizasyonlarda veya başka şekilde, Efsanelerin bulunduğu her yerde, onlar en büyük değil, ilginin tamamını görüyorlar. Gerisi mi? Başkanı biraz sayacak olursak, gerisi yok misali!

**

TRANSFER PARA İLE DEĞİL AKILLA OLURSA!

Konuyu gelecekte detaylandıracağız. Ama şimdilik 2-3 cümle ile başlama vuruşu yapalım. Alt yapıdan gelen genç oyuncuların profesyonelleşmesi aşamasında para pul üzerinden hesabı kısa vadeli yapanların “akıl mı-para mı” ikileminde büyük yanlışlıkları var!

Nasıl mı? Kıssadan hisse. Bu alemde Allah’ın insana bahşettiği tek farklılık, para değil, akıldır. Hani birine (yani kafası pek basmayana ukalalara) iki nasihat eylemeye kalktığın zaman, “Kes kes. Akla değil, paraya ihtiyaç var” der ya.

Bilesiniz ki onların hak ettiği cevap, “Aklı olmayan adama para versen ne olur, vermesen ne”dir! Çocuğunu para ağacı görenler, ya da para için menajerlere teslim edenler sözüm sizedir size! Anlatabildim mi?