Onur Kıvrak’ın 5, Trabzonspor kale direğinin ise 1 golü önlediği maçtan bordo-mavili ekibin, 1 puan çıkarması başarı sayılmalıdır. Bir önceki haftanın ilk yarıdaki oyunu ile Konyaspor karşısındaki aynı süreye bakıldığında ortada ben diyeyim “gariplik”, siz söyleyin “gerçek” vardı. Gariplik, Alanyaspor karşısında ilk yarıda adeta döktüren Onazi’nin adeta pili bitmesinde, gerçek ise Trabzonspor’un orta alanda ilk yarıda sıfıra yakın oynaması idi. Uyumsuz ikili gibi duran OnaziMedjani ikilisinin hem savunma hem de hücumdaki etkisizliğine Yusuf Yazıcı ile Olcay’da iştirak edince, Trabzonspor ilk yarıda yokları oynadı dense yeridir.

Ersun Yanal’ın ikinci yarıda Medjani’yi geriye çekip Aytaç’ı bu alana monte etmesi çok işe yaramasa da, ilk yarıda uyumsuzluğu az da olsa giderdi. Ama 47’nci dakikada Rangelov’un vuruşundaki mükemmelliğe, topun önüne baraj diye kurulanların ayaklarını yerden kesip az da olsa yükselmemeleri vuruşun golle sonuçlanmasına katkısı hiç de az olmadı. Aynı işlem 83’üncü dakikada uygulandı ama, bu kez direk Konyaspor’a izin vermeyerek Trabzonspor’un hanesine bir puan yazılmasına destek oldu denebilir.

 İşin gerçeği de özeti şudur: Artı 3 ilaveli 93 dakikalık müsabakanın içinde Trabzonspor adına müspet hareketlerin başında Onur’un yaptığı 4 kurtarış ile Rodallega’nın gol vuruşu yapmasına neden olan Olcay’ın mükemmel hareketleri ve pasıdır. Gerisi, “fasa fisodur” diyeceğim ama, maçın son 13 dakikasında topla oynama oranını yüzde 70’e kadar çıkaran Konyaspor’a haksızlık etmiş olur muyuz, olmaz mıyız? Ez cümle: Gol adına çokların beklendiği Rodallega’nın ilk vuruşunu yaptığı Konyaspor maçı beraberlik adına yeni bir serinin başlangıcı olmaz umarız.