Kim olursan ol, ne olursan ol önce kişiliğini koru. Mütevazı olmak, insanlara insan oldukları için değer vermek, geçmişini hatırlayıp gelecekte ne olacağını bilememek, makam veya mevki sahibi olmak... hepsi günümüzde bir anda değişebilen makamlar...

Osman Aşkın Bak, daha önce İstanbul milletvekili olarak karşımıza çıktı, ardından önceki seçimlerde Rize'den 3. sıra milletvekili oldu. İçine kapanık, medya önünde fazla gözükmeyen, arka sıralarda kalan, belki de 3. sıra milletvekili olduğu için ön plana çıkmak istemeyen ama hiçbir zaman saygı ve sevgide kusur etmeyen bir kişi.

Bizler de basın olarak sadece Rize'ye geldiğinde kendisiyle selamlaşıp hal hatır sorardık ama içindeki sıcaklığı fazla göremezdik. Ta ki Ankara'da bir yemekte buluşana kadar... 4 meslektaşımla birlikte Ankara'dayız. Osman Aşkın Bak ise NATO'da vekil olarak temsilci. Ankara'ya gidip de Rize milletvekili Hasan Karal'ı aramamak ayıp olur dedik ve kendisini aradık. Hemen bizi yemeğe çağırdı.

Onun sıcak davranışlarını biliyorduk. Yanımızda Kendirli Belediye Başkanı Alaettin Serdar ile Ardeşen Belediye Başkanı Hakan Gültekin vardı. Ardından Osman Aşkın Bak geldi, sohbete koyulduk. Karal ve Gültekin ile Serdar Bursa'ya doğru yola çıkacaklarından dolayı yanımızda Osman Aşkın Bak kaldı. Biraz sohbetin ardından bilgi ve becerilerini ölçme fırsatı bulduk.

Bu arada Selim Denizalp ile birlikte kendisiyle bir röportaj yapma kararı aldık. Röportajı yaparken ölçümü de yapmıştık. Donanımlı ve her konuda bilgisi olan, hatta siyasetin içinde, Cumhurbaşkanı'nın yanında sürekli yer alan biri olduğunu fark ettik. Donanımlı olduğu kadar bilgili ve tüm konulara vakıf olduğunu fark ettik.

Geç tanıştık ancak iyi bir kişiliği tanıdık. Bu ara kendisini sıkıntılı görmeye başladık, bir derdi var ancak söyleyemiyor izlenimi aldım. Röportajın sonunda "Vekilim bir sıkıntınız var sanırım, söylemek istediğiniz ancak söyleyemediğiniz bir şey var" diye sordum. Mütevazı bir şekilde "Ya çok önemli değil. NATO toplantımız var, bugün ona gitmem gerekiyor ama sizi böyle birakamam" dedi. Ben de kendisine "Siz işinize bakın.

Biz buradan havaalanına geçeceğiz. Sizin bir göreviniz var ve o göreve gitmeniz gerek" deyince, "Aracı size vereyim, ben geçerim" dedi. Tabii kabul etmedik ve "Her araç bizim" diyerek zorla da olsa kendisini gösterdik. Bu bizim üzerimizde olumlu bir izlenim bıraktı.

Tanımamıştık, tanıdık ve iyi ki tanıdık. Zaman geçti bakan oldu, hadi arayalım deneyelim dedim. Bakan olunca değişti mi diye... Aradım, sabah saatleri idi. Telefona bakmadı, birkaç kez aradım, meşgul veya bakmıyordu.

Aklımdan değişik şeyler geçmedi değil. Akşam saatleri oldu ve arayan Bakan Osman Aşkın Bak'tı. "Abi beni aramışsın, çok yoğundum bakamadım, dönemedim, kusura bakma" dedi. "Hayırlı olsun diye aramıştım, başarılar dilemek için, elbette işlerimiz daha yoğun olacak" diye söyledim. "Hafta sonu oradayım görüşelim abi" diyerek görüşmeyi sağladık. Hafta sonu geldi ve hiç bakan olmamış gibi, yanıma gelerek "Abi nasılsın" diye hitap etti.