lk düğmeyi yanlış iliklersen, sonrakileri uyduramazsın. Sistem, taktiğin alâsını koysan da gülemezsin. Şeklen doğru duruyor Trabzonspor. Dörtlü savunmanın yerleşmesi, kayma, kademe, beş orta sahanın takım savunmasına katılımı... Savunurken çok doğru gidiyor, topa sahip olduktan sonra sorun başlıyor Trabzonspor’da. Rakip baskının olduğu hiçbir yerde topu kurtaramıyor, alan boşaltıp oralara aktaramıyor. Oyun gereği şansa oluşan hallerde, ya servis yanlış oluyor ya da topun atıldığı yere koşacak futbolcu eksiklik gösteriyor... İlk devreyi akıl almaz hücum kısırlığı içinde geçti Trabzonspor...

İkinci yarı çok başka şeyler oldu. Akhisar takımı bitmiş, kaleci Fatih Öztürk ve Bordo-Mavililer maç oynar hale gelmişti. Beş dakikada beş gol atacak pozisyonlardan bir gol çıkaramadılar. Oluşan şu duruma üç hücumcunun hiç katkısı yoktu. Nasıl olur da 70 dakika oyunda kalır o Koreli? Anlamak mümkün değil. Bal yapmaz arı Castillo ve beline kalas bağlamış Bero... Kulüp tarihinin en kötü forvetleri. Rahat kazanacağı maçı neredeyse kaybediyordu Trabzonspor. Hiç gereği yokken hedef tahtası haline getirilen Onur bir puanın kurtarıcısı oldu. Oyuna girdiği kısa dönemde yaptığı işlere göre oynayacak tek isim N'doye'dir. Aylardır takımın hocasıyla idman yapmasına rağmen nasıl olur da görmez... Son olarak anladım ki, Trabzonspor bu ligden düşmez...