Yalan... Kesinlikle bir sanat dalı olarak kayıtlara geçmeli. Tamam, bunu kabul etmek çok zor biliyorum. Benim bunu kabul etmem yıllar aldı. Ama hakkını vermek lazım. “Yalan”ın içerisinde “sanat”ta aranan bütün kriterler mevcut. Neden mi? Çünkü yalan söylemek, yaratıcılıkta sınır tanımayanların işi. Bununla birlikte; kıvrak zeka, olağanüstülük gibi özellikler de gerekiyor. Liste böyle uzayıp gidiyor. Öyle ki “Yalan Sanatı” eylem gerçekleştikçe daha da gelişen sanat dallarından biri oluyor.

Herkes yalan söyler. Yalan söylediğini inkar eden kişi ise "en kötü yalancıdır" bana göre. Bunu desteklemek hiç de zor değil. İnsanlar artık o kadar profesyonel olmuş ki yalan konuşma konusunda bazen inanmamak elde değil. Tabii ki karşında seni dinleyenin kim olduğu, yaşanmışlıkları ve zekası önemli... İstediğin kadar bilinçli, profesyonel yalan konuş sadece ve sadece kendini kandırır insan. Şahsi görüşüm dürüstlükten vazgeçmemektir.

Victor Hugo ne demiş: Yalan zeka işidir, dürüstlükse cesaret. Eğer zekan yetmiyorsa yalan söylemeye, cesaretini kullanıp dürüst olmayı dene.