Ulusların ulusal değerleri vardır. Bu değerler siyasetin ve iktidarın çok ama çok üstündedirler. Bunlarla oynamak , bunları kaşımak bile  yanlış ve tehlikelidir.

Son zamanlarda İstiklal Marşı ile oynanmaya başlandı. 1980 öncesi bazı gruplar İstiklal Marşımız okunduğu zaman ayağa kalkmazlardı. Çünkü onların beyinleri bağımsızlığı ve ulusçuluğu algılamıyordu...

Gerçekten anlamıyorum bu insanları. Yüz yıldır onurla, gururla okuduğumuz İstiklal Marşımızla zorları ne? Evet, bestesi biraz zor, sanki söylenmek için değil de çalınmak için yazılmış gibi ama ne olursa olsun bu toplumun heyecanla söylediği ve sonsuza değin söyleyeceği bir marşımızdır bu. Çünkü bu marş güftesiyle bestesiyle bir bütündür. Bugün yeni beste isteyenler olduğu gibi yarın da yeni güfte isteyenler de çıkabilir. Ama o zaman ulusal marşlardaki tarihselliğinin korunması olanaklı olamaz.

Yeni bir beste yeni bir kutuplaşmayı beraberinde getirir. Ulusal marşlar yalnız çalınmak ve yürümek için değil, huşu içinde söylenmek için vardırlar. Düşünebiliyor musunuz? Fransız ulusal Marşı eski bir Fransız türküsüdür. Ama iki yüz yıldır ulusal marş olarak kullanılmaya devam ediyor kimse de bunu değiştirmeyi aklından bile geçirmiyor

İstiklal Marşımızın  Şairi Merhum Mehmet Akif Ersoy, “Allah bu millete yeniden İstiklal Marşı yazdırmasın” demişti. Biz de şairimizin arzusuna yürekten katılıyoruz.

Türkiye tehlikeli bir dönemden geçiyor. Sınırlarımız terör baskısında. Doğu, Güneydoğu sınırlarımız ateş, barut kokuyor, sınırlarımızda oluk oluk kan akıyor. Biz bu ateş çemberi içinde kıvranırken ve düzlüğe çıkmak için çaba gösterirken bazıları akrep gibi kendine sokarak bizi intihara sürüklüyor. Hâlbuki bugün her zamankinden daha çok birlik beraberliğe gereksinimimiz var.

ABD, kuralsız ve tepedeki şefin kafasına estiği gibi hukuksuz bir devlet kimliğine bürünüyor. Putin Rusya’da tek başına ülkesine hakimdir. Ama daha bilinçli ve daha soğukkanlı davranıyor. Bir de geçmişte kalan sosyalist bir yönetimin izleri devlet disiplini Putin’in yönetim biçimini kolaylaştırıyor. Görülüyor ki dünyada demokratik sistemlerin yerini popülist yaklaşımlar almaktadır ki bu çok tehlikeli bir gelişmedir. Çünkü popülist yaklaşımlar birtakım teoriler ve efsanelerle beslenirler.

Örnek mi?

ABD Başkanı hiç gereği yokken ve beklenmedik zamanda bütün dinlerin kutsal yeri olan Kudüs’ü İsrail’in başkenti olarak ilan etmiştir. Ortadoğu kendini yönetemez mutlaka başkalarının himayesine gereksinimi olan zavallı durumuna düşürülmüştür. Bir tarafta Amerika, İsrail ve Suudi Bloğu diğer tarafta Rusya, İran ve Esad bloğu oluştu. Bu ülkeler BOP projesi üzerinde kedi fareyi kollar gibi birbirlerini kollamaktadırlar. Bütün çaba Türkiye’yi bu ateş çemberi içine çekmektir. Bakıp göreceğiz Türkiye birilerinin yemi mi olacak yoksa jeopolitik değerini mi koruyacak?

Bence  değerini koruyacak...