Biz İkinci Dünya Savaşı’na girmedik. Çünkü başımızdaki yönetici cepheden cepheye koşmuş kahraman liderdi. Savaşın nasıl bir felaket olduğunu bilen o kişi Cumhurbaşkanı idi. İngiltere’nin zorlamasına karşın ve Almanya’nın ayak oyunlarına rağmen savaşa girmedik.

Atatürk, "Savaşlar meşru olmadığı zaman cinayettir," demişti. Savaşlar ganimet için değil, oy toplamak için değil, ülkeyi savunmak için yapılırsa takdir görür. Aksi halde savaşa sürüklenen gençlerin ve ölen, sakat kalan askerlerimizin vebalı altında ezilir kalırız.

Bir vatandaş, İnönü’ye, "Cumhurbaşkanlığın döneminde bizi aç bıraktın, yoksul bıraktın,” diye söylenir. Rahmetli İnönü, ona bakar ve gayet samimi ve içten, "Haklısın savaş koşullarında eziyet çektik. Sizleri aç, yoksul bıraktım; ama çocuklarımızı babasız, genç gelinlerimizi kocasız bırakmadım,” yanıtını verir.

Evet, biz Kıbrıs'ta savaştık. Bu savaş meşru idi. Çünkü Yunan Cuntası, içteki başarısızlığını örtmek için Kıbrıs’ta kurduğu EOK terör örgütü ile Türkleri yok etmeyi planlamıştı. Biz o savaşla Kıbrıs’taki soydaşlarımızın canını, malını kurtardık. O savaşa karar veren Sayın Ecevit’i, Erbakan’ı ve hükümet üyelerini saygıyla rahmetle anıyoruz. Şehit olan savaşçılarımıza rahmet diliyoruz.

Bilinmelidir ki politika ve dış siyaset ince sanattır. Bilmem biliyor musunuz, Irak işgalinde Özal, bir koyup üç alacaktı ve onun için ABD’yi destekliyordu. Hatta dönemin Genel Kurmay Başkanı yanlış politika izlenmesinden dolayı istifa etmişti. Geldik 2002 sonrasına yabancıların kışkırtmasına ayak uydurarak Suriye'ye karşı yanlış politika izlendi. O güne kadar dost ve kardeş olan Esad, ne oldu da Esed oldu? Başka bir ülkenin içişleri bizi ne ilgilendirdi, peki, neden girdik çıkmaz yola?

BOB projesi ile bizim ne ilgimiz vardı Allah aşkına? Biz ülke bütünlüğünü korumakla görevli iken kalktık komşularımızla dalaştık. İtle harana girdik. Şimdi o harandan çıkabilirsen çık bakalım. Başımızın belası olan PKK varken buna başka terör örgütlerini ekledik.

Şu andaki Afrin çıkarması meşru bir yaklaşımdır elbette. Çünkü Suriye topraklarında varlığını sürdüren terör örgütlerinin silah menzili içindeyiz. Elbette ülkemizi güven altına almak zorundayız buna kimsenin itirazı yok. Ancak ulusal bir sorunu siyasi malzeme yapmak, kandan beslenmek gibi yaklaşım, yapılan bu askeri harekata gölge düşürür. Çünkü bu ülke hepimizin orda savaşan gençlerimiz, subaylarımız bizim canımız kanımızdır.

Sorun Suriye’nin içişlerine karışmak değil, sorun orada barışı sağlamak ve barış içinde ve güçlü Suriye devletinin oluşmasına katkıda bulunmaktır. Çünkü Suriye ne kadar güçlü olursa yasadışı güçlerin barınması zorlaşır. Bu planlama hem bize hem de Suriye’ye yarar sağlar.

Bence amaca kısa sürede ulaşıp Ortadoğu bataklığına saplanmadan bir an önce kendi ülkemize dönmeliyiz.

Bizim bizden başka dostumuz olmaz, olamaz.