Trabzonspor'da her şey "sil baştan" hesabıyla son şampiyonluğun yaşandığı 1983-1984 sezonu ve öncesindeki ben diyeyim "mantaliteye", siz söyleyin "Efsane takım ruhuna" göre yeniden dizayn edilmelidir.

Ahmet Ağaoğlu ve ekibinin söylemlerini "son şans" olarak niteleyerek dikkate alacak olursak, "Trabzonsporluluk ruhu yeniden hayata geçirilecektir."

Ama öncelikle ve özellikle, sınırları içinde niceliği az olsa da geçmişte niteliğindeki fazlalık nedeniyle büyük başarılara imza atan Trabzon'un önümüzdeki süreçte "haddini ve hakkı bilmesi" ve de "ayağını yorganına göre uzatıp", hasret kalınan başarıların yeniden kazanılabilmesi için "sabır ve sebat eylemesi" gerekecektir.

Aksi takdirde, son 35 yıldır olduğu gibi "her sabaha şampiyonluk" hesabı ile uyanıp, "her gece gerçekleşmeyen hayali görmek" için yastığa baş koyup, "ligin ilk sırasını kimseye kaptırmamak" hesabı güdüldüğü gibi hareket edilirse, sonuç farklı olmayacak, yine hüsranla bitecektir.

Onun için, önceliği sabır ve sebatla "kendine dönmeye" ve de her açıdan "kendine güvenmeye" vermek gerekiyor.

Haa bir de, "insansız avcıya hizmet edercesine" birbirini eleştirme ve çekiştirme de defterden silinmelidir.

Sonrası başarıyı yakalamak adına ardı ardına gelecektir.

SIRA YERLİNİN YERLİSİNDE!

Trabzonspor'a teknik direktör arayışında yönetim geçmişe göre en azından bir yanlışı kenara koyarak işe başlamıştır.

O da "Yabancı teknik adam istemiyoruz"dur.

Bu doğru adına, yerli teknik adam tercihi ile "elde bir" demektir.

Bu durumda yönetim bir doğruya daha imza atarak, "yerlinin yerlisi" teknik direktör tercihini hayata geçirmelidir.

Ben geçireceklerine inanıyorum. İnanıyorum da, bilir misiniz, "kendi insanına nasıl bu kadar tahammülsüz hale geldiklerine" inanamadıklarımın haksız, yanlış ve yanlı eleştirilerinden vazgeçmeyecekleri endişesi de beni kara kara düşündürmüyor değil!

Çünkü, son 35 yılda sadece şampiyonlukları değil, "Oy Trabzon Trabzon" denilerek "İçi kalaylı kazan"a benzetilmeyi de büyük ölçüde kaybetmiş bir şehir halkından söz ediyoruz!

TRABZONSPOR VE FINDIK İÇİN

SABİT AMCANIN GÖZYAŞLARI!

Benim 20 yıldır "Sabit Amca" diyerek hürmet ettiğim, "Herkes 50'nci yıl derken, ben 51'inci yılda şampiyonluk bekliyordum" diyerek Trabzonspor'un kuruluşunu 1 yıl öncesine  (1966) taşıyan Sabit Sabır...

Trabzonspor'un yaşayan üç kurucusundan biri. (Salih Erdem ve Nizamettin Algan ile birlikte)

Sabit Amca, Trabzon'un elde tutulu kalan iki markasında (Trabzonspor ve Fındık) en üst düzeyde imzası, katkısı olan tam donanımlı biri.

Söz konusu Trabzonspor ve fındık olduğunda, lügatında "boş vermek" veya "duyarsız davranmak" kelimelerinin olmadığı Sabit Sabır, Divan Kurulu tarafından kendisine takdim edilen teşekkür plaketinin ardından konuşma yaparken öylesine duygulandı, öylesine gözleri doldu ki, izleyen herkese "Gönülden sevmek bu" dedirtti.

Sabit Amca, Aralık 2015'te de aynı duygu selini uzun süre başkanlığını yaptığı Karadeniz Fındık ve Mamulleri İhracatçıları Birliği yönetimi tarafından kendisine aynı şekilde verilen plaketi alırken de gözyaşlarına hakim olamadan yaşamıştı.

SİYASET, TRABZONSPOR'UN KAPISINI ÇALMASIN!

"Trabzonspor siyasetin değil, siyaset Trabzonspor'un emrinde olmalıdır" doğrusunu beyan ederek de olsa, Trabzonspor kulübünü ziyaret etmeyiniz!

Çünkü, bu ülkede siyaset adına doğruların bile "amaca ulaşmak için her yol mubahtır" mantığı ile "saman altından su yürütme" hesabına ters yüz edildiğini cümle alem biliyor. Ve de maalesef bu acı gerçek de hiç değişmiyor.

Onun için, 24 Haziran'daki sandık hesabına ne olursa olsun, Trabzonspor'un kapısının çalınmaması gerektiğine inanıyorum.