Yorgunluk problemi spor tıbbının ana konusunu teşkil eder. Yorgunluğu olumlu etkileme yalnız gücün artırılmasıyla ilgili değildir. Ayrıca bedeni işin yorgunluk devresinde organ zorlamalarını önleyerek, insan yaşama ve güç kapasitesine yükseltilmesiyle mümkündür.

Sporda gelen yorgunluk basit bir problem olmayıp, bilhassa ferdi sporlarda psikolojik faktörlere fazlasıyla tabidir. Fizyolojik gücün azalması demek olan yorgunluk uzun süreli eforlarda organizmanın enerji depolarının ileri derecede katılması sonucu bitkinlikten meydana gelmektedir.

Aynı şekilde uzun süreli eforlar sonucu görülen kronik yorgunluktan ayrılmalıdır. Solunum ve dolaşım sisteminin kendilerine uyardıkları kısa adaptasyon devresi, sarf edilen eforun, kuvvetine göre değişik süreler içinde devam ettirilebilen buna ayak uyduran metabolizma güçteki gerileme, sayısız bedeni ve psişik arızalarda birlikte yorgunluk aşırı enerji tüketiminin sonucu olarak bitkinlik devresi başlar.

Yorgunluk başlanmasında, genel antrenman durumundan başka, çalışan kasların hareketliliğini büyük bir ölçüde engeller. Bu engelleri ortadan kaldırabilmek için... Örneğin; eşofmanla vücudun sıcak tutulması, iki dakikadan fazla devam etmeyen kısa süreyle sauna vs uygun kültür fizik ve hafif jok şeklindeki koşularla aktif ısınma turlarının bitmesinden sonra bile devam eder.

Güç azalmasına götüren arazları çok değişiktir yorgunluk. İleri yorgunluk ve bitkinlik hallerinde gücü tekrar yükseltme imkanı az da olsa zorlu mukavemet yarışlarından sonra, sporcular ekşi yiyecek şeylere büyük arzu duyarlar.

Kendi deneyimlerimizden de biliyoruz ki, yorgunluk belirtilerine bilimsel yaklaşıldığında yorgunluk belli bir süreden sonra normale dönülmektedir.