Hani hep Manisaspor ile oynasa Trabzonspor. Nasılsa elini kolunu sallayarak, adeta yürüyerek gol atıyor. Rakip nasılsa helva gibi... Koy pide arasına, yap öğle ve akşam yemeği. Trabzonspor'da bazı oyuncular son biletlerle son turlarını yapıyorlar. Öyle zannediyorum ki, bu maçlarla birlikte Ersun Yanal ikinci yarıda oynatacağı veya kadro dışı bırakacağı oyuncuların şablonunu çiziyor. Son tur Balıkesirspor ile oynanacak maç. Bakalım başta jüri başkanı Ersun Yanal olmak üzere jüri kimlerle yoluna devam edecek? Dedik ya, lokum gibi maç. Trabzonsporlu oyuncuları tek tek değerlendirmeye kalksak, herhalde bu maçta ortaya koydukları performanslarla onlara methiyeler dizip, bir de boyunlarına madalya takarız. Ben biraz kaleci İbrahim'den bahsetmek istiyorum. Çok genç olan bu kardeşimizden çok şeyler beklemek herhalde futbolun doğasına aykırı. Her nedense İbrahim'in de en önemli eksiği Fatih abisi gibi kaleyi zamansız terk edişidir. Manisaspor maçında da aynı hatayı yaptı genç kaleci ama önemli değil. Önemli olan, yaptığı hataları antrenmanlarda ve bundan sonraki maçlarda gidermesidir. Kalecilerin zamansız çıkışları acaba diyorum kaleci antrenörlerinin onları yeterli derecede hazırlayamadıklarından mı kaynaklanıyor? Hadi hatayı bir maç yaptın, bilemedin iki maç diyelim ama üçüncü maçta aynı hataları yapmak, insanın kafasında kaleci antrenörü için soru işaretleri bırakıyor. Trabzonspor'un Manisa'yı yenmesinin tek iyi yanı, gruptan çıkmasıdır. Yoksa ilk maçtaki gibi 9 atsan ne olur, 3 atsan ne olur? Bize göre önemli olan, sahada bulunan futbolcuların Trabzonspor formasını ileriki haftalarda iyi bir performansla taşıyıp taşıyamadıklarıdır. Her zaman dediğimiz gibi, bu gibi maçlar Trabzonspor'un ortaya koyacağı futbol için ölçüt olamaz. Nitekim de olmamalı. İşte 9-0'lık Manisaspor galibiyetinden sonra ligde Eskişehirspor'a, üstelik kendi evinde 4-1'lik skorla mağlup olması bu kritere bir örnektir.