Takvimde son 2 yaprak. Pazartesi 1 Ocak 2018. Tüm okurların yeni yılını kutlarım, ülkemize hayırlı bir yıl dilerim.

Ben 2017 bilançomu yaptım;

Doğrularım;

Annem ‘Beni anlaman için baba olman gerekir’ derdi. Çok haklıymış! Bizim de şu yeryüzünde dikili bir çınarımız olsun istedik. 2017’de yaptığım en güzel iş baba olmaktı. Oğlumun adı Çınar Tafuli Aydın.

Hatalarım;

Daha çok kitap okumayı ve yazı yazmayı isterdim, ama plana göre az okudum. Arkadaşlarımı ve dostlarımı daha çok arayabilirdim, yapmadım; onlara değer vermediğimden değil, değeri gösterme üşengeçliğinden oldu. Biri hız sınır aşımı, diğeri telefonla konuşma olmak üzere iki trafik cezası yedim. İki cezayı da hak ettim. 

2018 hedeflerim;

Hatalarımı azaltarak, sevgiyi saklamadan daha çok yansıtmak, dostlara daha fazla zaman ayırmak, malum zaman çok hızlı geçiyor, erteleyecek kadar zaman hiç kimsede yok.

Bir de az kalsın unutuyordum. 2018’de Trabzon’da başkan olsam ne yapardım diye hayal ettim. Nasıl olsa hayal serbest ve bedava...

Şehirde bisiklet sürerdim. Bazı günler işe dolmuşla, bazı günler otobüsle giderdim. 

Ailemle sokakta tur atar, sonra bir pastanede çay içerdim.

Meydan Parkı’nda oturur, hayatı ve insanları gözlerdim.

Moloza mutlaka köy pazarına gider, emekçi kadınlardan alışveriş yapardım.

Mahallede taştan kaleli sahada mahalle çocuklarıyla çift kale futbol maçı yapardım.

Dünyaca ünlü seyyahların cazibesine kapıldığı Trabzon şehrini Avrupa’ya anlatır ve tanıtırdım.

Ganita’da güneşi batırır, bir emekçi çayı içerdim.

Tamam, hayal bitti. 2018 başlıyor.

Ülkem için istek şarkımı söylemedim daha. Hatırlar mısınız yıl 2015 üzerinden tam 2 sene geçti, Davutoğlu “şeffaflık paketi”ni açıkladı, ardından gerekli talimatlar verildi ve şeffaflık kanunu o gün bugün rafa kalktı.

Bu ülkede “şeffaflık” ve “nereden buldun” kanunları çıkmadan kimse iyi hayaller peşinde koşmasın.

Haydi, iyi seneler olsun. Sağlıcakla kalın kıymetli okurlar!