Trabzon adına; birileri "Arap Turizmi" diye tarif edince aklıma bir zamanlar "Rus Turizmi" denilen gerçeğin akıbeti geliyor. Bu nedenle endişeleniyorum! "Ne zaman bitecek?" diye! Bitince; "Ne olacak?" diye!

Sonra turizmi kalıcı olarak yapan Batılıları hatırlıyorum! Bir zamanlar onlarla ilgili her yıl artan sayılarla ilgili haber yazarken, şimde "Trabzon sokaklarından, dağlarından, tarihi eserlerinden onları nasıl bertaraf ettiğimize" kafa yoruyorum!

Başka ülkelerde restoresi yapılırken bile gezebildiğimiz tarihi yapılar, dini eserler aklıma gelince, 3 yıldır çevresi bile kapalı Sümela Manastırı'ndaki karınca yürüyüşü onarıma cevap arıyorum!

"Sabah namazını 3-4 kişi ile kılacak" kadar var olan cami bolluğuna rağmen Ayasofya'nın, dolaylı olarak turizme kapatılmasına akıl erdiremiyorum!

Yetmedi! Kent merkezinde Kostaki Konağı'nın da "restore aşkına" kurban edilmesine kafa yoruyorum!

40 yıldır yolu yapılamayan, kalıntılarının duvarları yıkılan, 4 şehri doyuracak kadar bir turizm potansiyeline sahip "Gökyüzüne Saklı Kent", Santa'nın neden ihmal edildiği sorusunun cevabını bulamıyorum!

Aslında çoğunun cevabını makul ve mantıklı olarak biliyorum.

Ama, işi gücü "gel-geç" ve "vur-kaç" anlayışındaki bir turizm şeklini icra etmek olan Trabzon için, sadece benim değil, çok kişinin bildiği makul ve mantıklı gerekçelerin işe yaramayacağı ortada olduğunu göre, fazla konuşmanın da, yazmanın da bir anlamı yok!

Hele hele kafalarında, "Gavurlar gelmesin" diye bir hesabı olanlar da var ise!

BAKANLARDAN UMUTLUYUM!

Önümüze "hepsi kendi alanında kariyer sahibi, başarılı ve işini bilen kişiler" diye konulan yeni sistemin, yeni bakanların dan gerçekten umutluyum.

Ama; kendilerini kariyer sahibi ve başarılı kılan bildikleri işin aynısını bakanlıklarında da uygulayabilecekler ise.

Ya da şöyle soralım: Eski hamam, eski tas hesabıyla tek elden emir almadan, uygulama yapabilecekler mi?

İnşallah yaparlar.

Başta, yaz boz tahtasına döndürülen Milli Eğitim'in başına getirilen Bakan olmak üzere!

TEK KULÜP, TEK BAYRAK, TEK BAŞKAN...

"Trabzonspor" adına, kamuoyuna yansıyan bir kavga var. Detayları bilmeyen kamuoyu çoğunluğu ortada bir "Futbol-Basketbol Kavgası var" sanıyor.

Sanmakta da haklılar! Çünkü, söz konusu Trabzonspor olduğunda son yıllarda kulüp yönetiminden tutunda, her türlü transferlere, tribün taraftarlarına kadar yaşanan-yaşatılan bir kaos ve sapla samanın birbirine karıştırıldığı, toz duman içinde bir ahvâl var.

Böyle bir durumda Trabzonspor adına baskette ortaya dökülenlerin ortadan kaldırılması, derlenip toparlanması lazım.

Hiç uzatmadan, evelemeden gevelemeden çözüm şudur:

Birincisi; Trabzonspor adına olan sadece sportif değil, her türlü faaliyetin "tek kulüp, tek bayrak, tek başkan, " altında olması gerek.

İkincisi; icraya konu olan ve Trabzonspor futbol tarafından basketbola yönelik haklı olarak yapılan uygulama, öncesine çekilerek bu parayı yasalara aykırı bir şekilde verenleri de kapsamalıdır.

Gerisi, kamuoyuna da yansıyan şekli ile kiminin gelecek hesapları, kiminin de alacak verecek kavgasından başka bir şey değildir. Böyle bir kavgayı da bir zamanlar niteliği olan Trabzonspor camiası hak etmemektedir.

KÖTÜ GÜNLER GERİDE KALDI İSE!

Şu sıralar en çok kullanılan ifade; "Kötü günler geride kaldı" ibaresi!

İnşallah ibare; "Çok kötü günlerin" habercisi olarak ifade edilmiyordur!

BİNALİ YILDIRIM İÇİN!

Öyle veya böyle Başbakanlığı için; "Turgut Özal'ın Yıldırım Akbulut'u ne ise, Recep Tayyip Erdoğan'ın Binali Yıldırım'ı da oydu" şeklinde tarifler de yapılmamış değildi.

Buna rağmen, tarih kitaplarında "Türkiye Cumhuriyeti'nin son Başbakanı" olarak yerini alan Binali Yıldırım'ın TBMM Başkanlığı'na seçilmiş olmasını, aynı partiden kendinden önce seçilenlere bakıldığında, "Türkiye için bir şans" olarak değerlendirmemek mümkün değildir.