Eğitim aklın eğitilmesidir. Doğruyu, yanlışı kişinin kendisinin çözmesidir. O nedenle tüm kalkınmış devletler, eğitime önem verirler. Bütçelerinden en çok ödeneği eğitime ayırırlar.

Çünkü iyi bir eğitim, insanı olgunlaştırır, yaşam biçimini değiştirir. Okumamış ama iş hayatında başarılı olan insanlar elbette ki çoktur. Bu kişileri ön plana çıkararak örnek gibi göstermek bence yanlıştır.

Özellikle zamanımızda bir işe başvuruda bulunan gençlerden özgeçmişi istenmekte hangi üniversiteyi bitirdiği sorulmakta hatta kaç yabancı dil bildiği araştırılmaktadır.

Şu da bir gerçek ki kişinin okuldaki başarısı iş yaşamında da aynı olacağı anlamına gelmez. Gerçi, iş yaşamında başarı için bir gösterge de yok. Ancak iyi bir eğitimle kişinin kendi kimliğini ciddiye alacağı için, onu elbette ki başarıya götürecektir.

Gençlerimizin, olanakları ölçüsünde alabilecekleri en iyi eğitimi almalarını; yeteneklerini beslemelerini beklemek, toplum olarak dileğimizdir. Çünkü gençlerin okul yaşamlarında ve iş alanında seçecekleri dalda uzmanlık sahibi olmak için çabaları onları başarıya götürecektir.

Kitabi bilgilerin yanında genel kültür sahibi olmak başarının kapısını aralar. Çünkü iş yaşamı, değişik alanlar arasında ilişkileri keşfedebilmek için kişiden geniş bakış açısı istemektedir. Özellikle üst düzey görevleri hedefleyen gençler, ülkemizin ve dünyanın başarılarını, sorunlarını okul sıralarında iken izlemek zorundadırlar.

Gençlerimiz, eğer genel kültürlerini artırmazlarsa fazla ilerleme olanaklarını yakalayamazlar. Genel kültürlü olmanın yolu da televizyon izlemek veya telefonla gününü gün etmekten değil, kitap, dergi, gazete okumaktan geçer. Okunan her basılı eser, onları tutkularına biraz daha yaklaştıracaktır.

Yeteneklerini keşfeden ve bu yeteneklerini kültürle, tutkuyla besleyen her genç, kendi alanında başarılı olur. Çünkü üniversite diploması almak demek her şeyin tamamlandığı anlamına gelmez. Yaşam devam ettiğine göre öğrenme de devam etmelidir. Hatta çalışacağı meslekle ilgili eğitim yeni başlamış olacaktır. Kişiler hangi aşamada olurlarsa olsunlar öğrenmekten uzaklaşırlarsa yaşamlarına havlu atmış sayılırlar. O kişiler, bir rüzgâra kapılır ve o rüzgâr nereye götürürse oraya sürüklenirler.

Gençler, okul ve kitabi bilgilerin yanında, spor, folklor, tiyatro, müzik gibi etkinliklere yönlendirilmelidirler. Her etkinlik, ciddi ve önyargısız olarak gençlerin önüne konulmalıdır ki bu görev önce ailede sonra okullarda sağlanmalıdır. Bu yaklaşım ortaçağ eğitiminden gençlerimizi kurtarır ve çağdaş insan olmasını sağlar.

Başta da belirttiğim gibi aklın eğitilmesi yalnız okulların değil, ailelerin toplumun da temel görevidir. Geleceğe güvenli bakmak istiyorsak önce eğitimi çağdaşlaştırmakla işe başlamak zorundayız.

Ben böyle düşünüyorum. Ya siz?