Şöyle bir baktım, daha Eylül ayına yeni girmiştik ki; okullar açılacak servisçiler ile alakalı bir küçük köşe yazısı yazarak bazı kısımları uyarmıştım.

Ne zaman oldu, nasıl geçti, biz mi hızlı yaşadık anlamadım lakin dün 18 milyona yakın öğrenci karne aldı.

Bu kış şu ana kadar ağır geçmedi.

Tabiri yerinde olursa... Yaz sezonu gibi bir sonbaharı kışa devrettik.

Kış da hemen hemen aynı tempoda gidiyor.

Çocuklarımızdan 3 ay uzak kaldık. Onlar da gelecekleri için 3 ay boyunca kafalarını kitaptan ve dersten kaldırmadı.

Şimdi bırakalım bir stres atsınlar.

Benden size küçük tavsiyeler...

Tiyatro sezonu paylaştı ve Trabzon’da Devlet Tiyatrosu da dahil perdede 10’un üzerinde oyun var.

Bu ara tatilde bu oyunların hepsini olmasa da bir kısmını çocuklarımız ile birlikte izleyebiliriz.

İleriyi düşünün...

Çocuğunuz büyüdüğü zaman, “babam ile birlikte ilk tiyatroya gittiğim günü hatırlıyorum” sözünü söyleyecek.

Bunu ilk sizinle yaşasın.

İlerleyen bir günde illaki biri tarafından ya da tek başına bu kapıyı aralayacak. Bence bunu ilk ebeveynleri ile yapması daha güzel olacak.

Anne ve babalar;

Çocuklarınızı alın elinden tutun ve bu ara tatilini böyle geçirin.

Tiyatroya, sinemaya gidin.

Bir tek bununla da bitmez...

Onlara çok zaman ayırırken bir şeyi unutmayın.

Sizler de ilk olarak yaşamış olduğunuz bir duyguda ebeveynlerinizin eksiklerini hissettiğiniz durum olmuştur...

İçiniz nasıl burkulmuştur değil mi?

Eğer, ülkemizi seviyorsak iyi yetişmiş bir evlat yetiştirmemiz gerek...

Bunun için de sanatın çok büyük bir önemi vardır.

Örnek; Rusya’da aileler çocuklarını 5 yaşına geldikleri zamanda sanat ile tanıştırırlar. Peki bunun karşılığında ortaya ne çıktı?

Edebiyatları.

Almanlar, çocuklarını hemen hemen aynı yaşlarda yaratıcı drama eğitimi almasını sağlarlar. Ortaya ne çıktı?

Sanayide Alman üretkenliği...

Fransızlar çocuklarını çok küçük yaşlarda keman ve piyona ile tanıştırır; ortaya çıkan ise Fransız ekolu sanat anlayışı...