Dünyada ve ülkemizde 27 Mart Dünya Tiyatrolar Günü olarak kutlanmaktadır. 1948 yılında kurulan uluslararası tiyatro enstitüsü 1961 yılında aldığı bir kararla bu tarihte tüm dünyanın dikkatlerini tiyatroya çekmek istemiştir. 27 Martlar bu enstitüye üye ülkelerin sanatçıları tarafından tiyatronun gündeme taşınma zamanlarıdır. Halkın tiyatroyu sevmesi ve tiyatro izleyicisinin artması için o gece tiyatrolar ücretsiz olarak oyun sahnelenir. 

Tiyatro sanatı insanı insana insanla anlatma çabası olarak tanımlanır. Bu sanat çok eskilere dayanır. Özellikle kent yaşantısının arttığı çağımız da da iyice yaygınlaşmıştır. Televizyonun yaygınlaşmasından sonra tiyatrolara ilgi biraz azalmıştır. Ancak birçok eleştirmene göre, yakın bir zamanda insanlar tiyatroyu tekrar çok sevecektir. Çünkü tiyatro hayattan alınmış bir kesittir. Dünya Tiyatrolar Günü insanın kendisiyle temas ettiği bu sanat dalını insanlara unutturmamak için gayret etmek anlamına gelir. Gücünü edebiyattan alan tiyatro oyunlarında kullanılan seslerden dolayı müzikle sahne tasarımlarından ötürü de görsel sanatlarla iç içedir.

Ülkemizde bugünkü anlamda tiyatronun tarihi çok eskilere dayanmaz. 1800’lü yıllarda saray çevresindeki aydınların ilgilendiği ayrıcalıklı bir sanat dalıdır. Ancak Şinasi, Namık Kemal gibi yazarlarımız ortaya koydukları eserlerle tiyatroyu halkla buluşturmaya çalışmıştır. Özellikle Namık Kemal yazdığı “Vatan Yahut Silistre’’ adlı oyunla halkın o dönemdeki duygularını ve düşüncelerini sahnede o kadar gerçekçi ifade etmiştir ki oyun bittikten sonra izleyiciler sokaklara dökülmüştür. 

Cumhuriyet döneminde Muhsin Ertuğrul Mustafa Kemal Atatürk’ün de desteğiyle tiyatroyu geniş halk kitlelerinin benimseyeceği bir yapıya ve içeriğe kavuşturmuştur. Tiyatronun batılı bir tür olarak dünyaya yayılmasından önce ülkemizde KARAGÖZ-HACİVAT gösterileri, orta oyunu, meddahlık insanların ilgiyle takip ettiği sanatsal etkinliklerdir. Yaşantımızın bir yerlerinde sanatı ağırlamak istiyorsak tiyatro seyircisi olmalıyız.
DÜNYA