Arkadaşlığın tek bir tanımı yoktur. Arkadaşlık dostluk, arkadaşlık kardeşlik, arkadaşlık bir elmanın iki yarısı olmak demektir. İnsanoğlu hayatı boyunca birçok zorluk atlatır.

İnsanın her günü günlük güneşlik değildir. Yaşadığımız şu koskoca ömürde bazen mutlu bazen mutsuz günlerimiz olur. Bu yaradılışımızın gereğidir. Her insan zor gününde omzunda ağlayabileceği, elinden tutabileceği bir dosta ihtiyaç duyar. Çünkü kişiyi en iyi anlayan insan dostudur.

Sığınabileceği bir dostu olmayanlar bunu çok iyi anlar ve bunun eksikliğini fazlasıyla hisseder. Önemli olan gerçek anlamda bir dosta sahip olabilmektir. Gerçek dost sadece iyi günde değil, zor günde de sizin yanınızda olur. Sadece sizinle birlikte gülmez aynı zamanda sizinle birlikte ağlar da.

Gerçek dostluk bir insanla saatlerce birlikte oturmak, konuşmak ve vakit geçirmek değildir. Gerçek dost sizin zor durumda olduğunuzu hissedip siz çağırmadan yardımınıza koşandır. En zor anınızda yanınıza koşacak bir dostunuz varsa şanslı insanlardan birisiniz demektir.

İnsanların birbirinden uzaklaştığı ve her şeyin çıkara dayandığı şu günlerde gerçek bir dost bulabilmek de oldukça zordur. Ben dostlukların maddiyata değil maneviyata dayandığını düşünen bir kişiyim. Malesef bugünkü şartlara pek uygun bir düşünce değil ama ben böleyim.

Ve doğrunun bu olduğuna inanıyorum. Belki bir gün dünyanın şartları değişir ve maddiyat bu kadar önemli olmaz diye umut ediyorum. Zor bulunan şey olan dostu bulmuşsanız kaybetmeyin derim. Eğer elinizi uzattığınızda tutacak bir el varsa o ele sımsıkı sarılın ve hiç bırakmayın onu. Mutlu hafta sonları.