Konuşmayacağız... İcraat yapacağız, dediniz. Allah’tan hiç konuşmadınız! Ya bir de konuşsaydınız... Vay halimize! Tolunay Hoca’nın gönderiliş biçiminden... İnsan aklının kabul etmeyeceği şekilde Tolga’nın bonservis bedelinin resmi siteden açıklanmasına kadar... Bu takımın en özel oyuncusunun muhatap olduğu durumu düşünebiliyor musunuz? Dünyada bir örneğinin olacağını hiç zannetmediğim şekilde... Bu takıma gönül verenlerin çoğunun... Gelecekte bu formayı giyecek olanlar için örnek olacak özel bir insanı... Kulüp resmi sitesinden bir meta gibi satışa sunuyorsunuz! Tek kelimeyle: Yazıklar olsun emi! Bir parça vicdanı olan, izan sahibi hiç kimse böyle bir aymazlığa kalkışır mı? Annesinin özel durumunu kullanarak, duygusal bir ortam yaratıp, onun üzerinden yönetime saldırılmasını doğru bulmuyorum ve yapmam da. Ancak bu takıma ve renklere sevdalı... Kulübe karşı aidiyet duygusu taşıyan insanların gönlünü, sevgisini kazanmış bir değerin... Yazmaya elim varmıyor; adeta değersizleştirilişini büyük bir üzüntüyle takip edenlerdenim. Bağrımızdan yetişen, Tolga ve onun gibileri hep kendi evladımız gibi gördüğümüzden, yaşanan süreç canımızı oldukça acıtmıştır. Bir değil, birden çok yanlış ve hata yüzünden bu yönetim doğrularını nötrleyecek noktaya getiriyor. Son marifetleri; borsada halka açık paylardan 1.5 milyon adet payın satış izni için Sermaye Piyasası Kurulu’na başvurulması. Kâr paylarını bu şekilde dağıtacaksınız öyle mi? Oysa seçim sonrası özel uçağıyla Trabzon Havaalanı’na kokpitinden Bordo-Mavi bayrak sallayarak inen... Ekonomik gücünü, kudretini görsel anlamda sunan yöneticiniz vardı. Ne oldu? Sırra kadem bastı herhalde! Neredeyse her gün geçmiş yönetime birtakım ithamlarda bulunmayı vazife edinmiş tavrınızın dışında... Onlardan farklı ne yapıyorsunuz? Trabzonspor’un kendisi olan evladımızı... Tolga Zengin’i beş paralık duruma düşürdünüz! Bu kafayla, kulüp tarihinin en kısa ömürlü yönetimi olmaya adaysınızdır. Haberiniz ola! *** ESARETİN SONU... İrade insanın özgür bir şekilde hareket etmesini sağladığı gibi... Aklıyla da, iyiyi kötüden ayırt edebiliyormuş. Meramım şu: 45 yıl aradan sonra aklım, sonunda iyiyi kötüden ayıracak sinyali irademe ulaştırdı. Bunun sonucunda beni kendine tutkuyla bağlayan ve tutsak eden sigarayı nihayet bırakmamı sağladı. Ne birilerinin telkini... Ne bir rahatsızlık neticesinde alınan zorunlu bir karar... Ne birine verilmiş bir söz... Ne de yemin! Yatağa başımı koyduğum bir gece: Yarından sonra artık sigara içmeyeceğim dedim ve bıraktım. Hepsi bu. Ciddi bir zorlanma yaşamadan 6 ayı geçti bile.