Trabzonspor Başkanı Muharrem Usta'ya sorarsanız 750 milyon lira.

Denetleme Kurulu'nun raporuna bakarsanız 850 milyon lira.

Söylentilere bakarsanız, 1 milyar 250 milyon lira.

*

Peki bu durumda kime inanacağız?

Başkana mı? Denetleme Kurulu'na mı? Söylentilere mi?

*

Onu bunu bilmem ama, kamuoyu adına görev yapan bir mesleğin (basın) mensubu iseniz, "Kulağımın duyduğunun hiçbirine inanmam, gözümün gördüğünün ise yarısına inanırım" deyip, araştırarak gerçek rakamları bulup ortaya çıkararak paylaşmak göreviniz de vardır.

Ama dediğim gibi, gerçek belgelerdeki gerçek rakamları bulup, ortaya koyarak.

Yoksa, onlar; "şu kadar", birileri "bu kadar" diyerek, belgesiz vesikasız sözleri, söylemleri medyaya taşıyıp, kamuoyu ile paylaşır isek, görevimizi ben diyeyim "eksik", siz söyleyin "yanlış" yerine getirmiş oluruz.

ADAY OLMA DEĞİL, BELİRLEME!

Tam tamına "Aklıma mukayyet ol Yarabbi" diye dua edilecek bir durum!

İçine düştüğü olağanüstü kötü şartların ortadan kaldırılması için olağanüstü kongre kararı alınan Trabzonspor'da, başkanlık koltuğuna oturacak-oturtulacak isim ile ilgili karar!

Ancak, tüm camianın tek vücut halinde karar vermesi, hareket etmesi ile çözüme kavuşabilecek tablo karşısında başkanın hâlâ, "o aday, bu aday" şekliyle seçilmeye kalkınması kadar eşyanın tabiatına aykırı bir durum yoktur!

Çünkü, bu aşamadaki Trabzonspor'da çözüm "aday olma" ile değil, "aday belirleme" yöntemi ile mümkündür. O belirleme de camianın topyekünlüğü ile olmalıdır.

YALAN-YANLIŞ!

Her ne olursa olsun, sabık yönetici Nevzat Aydın'ın, sosyal medya hesabı üzerinden iki kelime ile de olsa Trabzonspor Başkanı'na "Yalan makinesi" ibaresini kullanmasını yanlış buluyorum.

TEK DEĞİL, İLK ÇARE!

Öyle veya böyle ilk çare, Trabzonspor, parasal ya da kariyer anlamında kişisel nemalanma vasıtası olmaktan çıkarılmasıdır.

AYNI HAMAM, AYNI TAS!

Trabzonspor'da idari ve mali anlamda, gelenler gidenler birbirine kötü şeyler için rahmet okuyorlar!

Merak edilen şu: Kendinden öncekilere yapılan her suçlamada, idari anlamda işin başındakiler pek değişmiyor. Değişmesi bir yana, kimse onlara "Sen bu işlerin neresindesin?" diye sorma bile sormuyor.

Ben diyeyim "ilginç", siz söyleyin "garip" değil mi?

"Aynı hamamda aynı tas" misali!

KALECİ YAŞAR...

Burası Türkiye.

Burada akıl almaz işler de olur, akla hayale gelmeyecek şekilde hayatını kaybetmek de...

İşte onlardan birini daha yaşadık ve İdmanocağı'nda O kaleyi korurken, biz de gol atarak takımı gelip getirmek için birlikte çaba sarf ettiğimiz Yaşar Yıldırım'ı ben diyeyim "elim", söz söyleyin "akla hayale gelmez" bir kazayla kaybettik.

Bir köşeden diğer köşeye atlayarak, uçan kaçanı yakalayan has adamdı Yaşar!

Yakışmadı be Yaşar bu ölüm sana! Hele hele böyle bir garabet ile koyup gitmek! Ne diyeyim? Ne denir ki? Burası Türkiye. Kaçıp gittin. Allah rahmet eylesin...