Bütün iktidarların amacı ve hevesi  aynıdır; “iktidar gücünü” uzun zaman elde tutabilmek ve koltukta kalmak. Bu amaç için ciddi bir toplum mühendisliği çalışması yürütürler.Önceki iktidarları başarısız göstererek, hatta yok sayarak varmak istedikleri nokta, yeni, yani kendileriyle başlayan bir ülke tarihi yazmak...

Mevcutla, bizlerin bu tarihin içinde olamama şansı var mı peki? Yok elbette!

Zaman zaman yanlışlara taraf kaldığımız,bu tarihe destek olduğumuz durumlar bile oluyor...

Vatandaşın, bunca siyasi kirlilikte “aldatılanla aldananın” iç içe olduğu bir ülkede, üstelik birde, hayatını idame ettirme mücadelesi verirken, neyin yanlış, neyin doğru olduğunu sorgulayabilmesi mümkün mü? Hele ki iktidarın ‘korkular üzerine’ yaptığı siyasete rağmen...

Taraftarlarını aynı cephede tutmanın en etkin yollardandır, ‘karşı’ oluşturmak, yeni ve sürekli olacak şekilde düşmanlıklar üretmek...Yine çok bilindik bir siyaset; toplumsal değerleri tartışmaya açarak, kutsalların savunulması konusunda “halka vazife” çıkarmak.

İşte sorun tam da bu nokta da; durumdan vazife çıkaranlar, güç taraftarlığının verdiği öz güvenle, kendi gibi düşünmeyen herkesi öteki, hatta düşman görmeye başlıyor.

İşte sorun tam da bu nokta da başlıyor.Gücün taraftarı, durumdan vazife çıkaranlar, büyük bir öz güvenle, kendi gibi düşünmeyen herkesi öteki, hatta düşman görmeye başlıyor.

Bir kadını kıyafetinden dolayı düşman ilan edenin, hadsizleşerek işi şiddete kadar vardırması böyle bir ruh hali olsa gerek.

Bu da (tecavüz, taciz, gasp, Trafik, işsizlik, FETÖ mağduru, adaletsizlik ve terör) korkularıyla yaşamaya çalışan halkımıza yeni korkular üretilmesi, demokrasinin içten içe zehirlenmesi, insanların yaşam alanlarının git gide daraltılması anlamına gelmektedir.

Hepimiz biliyoruz ki bu olay sadece yaşayanın dünyasında kalmayacaktır. Topluma yeni korkular olarak yansırken, insanların, özellikle de kadınların, sosyal alanlarda kendilerini güvende hissetme duyguları darbe yiyecektir.

Bu olayı sadece “kıyafet konusu” olarak görenlere, bir adamın o gün ki ruh hali diyerek savunmaya kalkan erkeklere, kadın olarak iki lafımız var.

Her alanda rahatlıkla şort, şalvar, tayt giyerek dolaşan, yakası bağrı beline kadar açık olan, açık renk pantolonun nasıl giyileceği konusunda hiç bir titizlik göstermeden orasını burasını ortaya koyan, oturma edebinden yoksun erkekler için de bir mesajınız var mı acaba bilmek isterim?... Kısacası bu ADAM yarın başka art niyetli adamlara da örnek olacak şekilde, bütün kadınların güven duygularına şiddet uygulamıştır. Buna karşın toplum, hukuka ve cezaların caydırıcılığına inanarak bu şahsın en ağır şekilde cezalandırılmasını bekliyor.

Bilindik bir hikâye;

“İngiliz yargıç, gece yarısı parktan geçen kızı korkutan adama, 7 yıl, 7 gün hapis verince, şaşıran gazeteciler sormuşlar: “Adam kıza elini bile süremedi. Kaçan kızın çığlıklarına yetişenler de adamı yakaladılar. Bu 7 yıl, 7 gün çok değil mi?”

Yargıcın yanıtı hukuk tarihine geçecek düzeydedir: “Kızı korkutmanın karşılığı 7 gündür. 7 yıl, ingiliz kızlarının gece yarısı parkta dolaşma özgürlüklerine saldırmanın cezasıdır.”

Mesele kişiliğinizin, birey olma hakkınızın kendinizi güvende hissetme duygunuzun ve özgürlüğünüzün birileri tarafından gasp edilmesidir. Mesele, olayın yansıyan kısmı ile topluma yeni korkular üretilmesidir.

İktidarın da artık korkularla taraftar edinme ve ülke yönetme sevdasından vazgeçmesi, insanların  kendilerini daha güvende hissetmesini sağlayacak, toplumda hoşgörü ve saygının hakim kılınacağını örnek bir siyaset yürütmesi gerekmektedir.

Öyle günler yaşıyoruz ki vatandaş derdini ifade etmekten bile korkuyor, benden söylemesi..

Bu arada aklıma bir şiir takıldı, hem ne şiir.. bilenler iyi bilir.. “Nerde benim Ural - Altay dağlarım...”

Ve ekliyorum; nerde bizim büyük medeniyetimiz, eşsiz hoşgörümüz, destanlara konu olmuş insan kalitemiz? Anadolu hoşgörüsünü anlamak ümidiyle, esen kalınız...