Hatırımızda kaldığı kadar bir zamanlar Turgut Özal, PKK için 'bir avuç çapulcu' demişti. O bir avuç çapulcu, Ortadoğu bölgesini ve dünyayı kasıp kavuruyor. Elbette destek almadan ve gerekli yardımlar yapılmadan tek başına yörede çıbanbaşı olamaz. Aslında aldığı desteklerin Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa Birliği ülkelerinden olduğu aşikar. Bu ülkeler açık ya da örtülü desteklerini esirgemiyorlar.

Sözde teröre hayır diyenler, sinsi politikalarla ülkemizi tehdit ediyor. Şehitlerin sonu gelmiyor. Türkiye’nin PKK konusunda çözüm üreten bir politikasının da olmadığını düşünürsek, anaların acısı hiç dinmeyecek gibi. Analar, babalar, kardeşler ve genç yaşlarda dul kalan eşler ile daha dünyaya gözünü yeni açan yavrucakların başını bükük görmek istemiyoruz.

Ülkemizin güneydoğusunda faaliyet gösteren şer odakları, bölgenin siyasi tarihini çok iyi biliyorken, Türkiye’yi tehdit eden bir devlet kurulması çalışmaları, emperyalist devletlerin bir oyunudur. Oysa ATATÜRK'ün dünyada emperyalistlere güzel bir ders verdiğini unutmuşlar. Peki, Türkiye'nin artık dostlarını iyi tanımıyor oluşu, 'Türkiye nereye gidiyor?' sorusunu aklımıza geliyor.

'Türk halkından neler saklanıyor?' sorusu da başka bir konu. Biz çok kez yazmaya çalıştık. Dost bildiğimiz ülkeler ciddi şekilde araştırılmalı. İkili anlaşmalar gözden geçirilmeli. Ciddi projeler üreterek genç yaştaki şehitlerimizin bitmesini sağlamalıyız. Turgut Özal’ın bir avuç dediği çapulcular, şimdi ne oldu da dünyayı dize getiren ülkemizi tehdit edebiliyor?

Zamanında hiçbir önlem alınmazsa olacağı işte budur. Bu ülke terörle değil, güzellikler içinde adaletle anılmalıdır. Artık şehitlerin sonu gelsin. Bugün kıblesini şaşırmış bir Türkiye seyrediyoruz. Unutmayalım, düzeltecek olan yine bizleri yönetenlerdir.