Türkiye’nin kalkınmasını, modernleşmesini, dünyada söz sahibi olmasını, kendi kendine yetmesini, kısacası Türkiye’nin kazanmasını dışarıda istemeyenler vardı ama bugün çok daha kuvvetli ve sıkı bir biçimde dış güçlerin oyun üstüne oyun oynadıkları açıkça görülebilmektedir. Bunu anlayabiliriz belki ama anlayamadığımız önemli soru şu; içimizde ülkemizin güçlenmesini istemeyenlerin olması ya da ‘içerde iktidar kazanır’ diye Türkiye’nin kazanmasını istemeyenlerin var olması.

Türkiye’nin güçlenmesini ve de en önemli sorunu olan Kürt sorununun çözüme kavuşturulmasını, doğal olarak istemeyen bir çok ülke var elbette. Ama Türkiye toplumu kürdüyle, lazıyla, abazasıyla, romanıyla, boşnağıyla adil ve eşit yurttaşlık içinde kardeşçe kucaklaştığı zaman bölgesinin en güçlü devleti, dünyanın saygı duyduğu, sözünün dinlendiği bir devlet olmasını içerde de istemeyen bazı güçler var.

“İktidara kızıyorum, öyleyse çözüm sürecini sabote edecek her türlü argümanı kullanma yolunu denerim, bunun için paralel yapılarla dahi işbirliği yaparım. Göstericilerin yasadışı eylemlerine göz yumarım, açık ve kapalı destek bile veririm” gibi bir ortamın içinde olmak. En garibi de ‘Parlamenter’ sıfatı taşıyanlardan bazılarının da devletin yasalarını hiçe sayıp devlet otoritesini yok sayması. Lütfen dikkat buyurunuz, bu tavır, bu tutum, bu yol topluma örnek olan bir yol mudur? Bu toplum huzurlu toplum olma örneğini kimlerden alacak acaba?

Hangi iş, hangi konu olursa olsun sürekli eleştirmekle bir iş yapılmış olmuyor, bir yerlere gelinemiyor olduğunu görememek. Ancak, topluma yeni umutlar üreterek, ülkeye yapılacak yeni ve farklı hizmetleri inandırıcı bir şekilde benimseterek, inandırarak umut olunabilir olduğunu görememek, anlayamamak, “Efendim, bizim öyle modern otoyollar, tüneller, köprüler, barajlar, havaalanları vb. gibi hizmetleri yapmak gibi bir lüksümüz yok” der gibi bir tavrın içinde olmak. Ağırlıklı olarak ‘sizi yıkacağız, ülke idaresinden kovacağız, sizi yargılayacağız, hesap soracağız, bu hesap öyle hafif olmayacak’ gibi agresif ve nefret dolu söylemlerle, hala geçmişte kalmış zihniyetlerle korkutma senaryoları çizerek bir yerlere(iktidara) gelinemeyeceğini görememek gerçekten çok acı. Devir ‘proje’ devri, devir ‘iş yapma’ devri, devir ‘güçlü devlet olma’ devri.