Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı için en şerefli, yüksek unvan milletvekilliğidir. Türkiye Cumhuriyeti devletinin rejimi değişiyor. Dünyanın hiçbir yerinde görülmeyen bir rejim ortaya çıkıyor. Milletin egemenlik hakkı buharlaşıyor. Ardından, hukuk denilen kurallar bütünü ülkeyi terk edecek...

Etmiş zaten... Bütün bunlar yönetim eliyle yapılıyor. Anayasayı çiğneyerek yapılan yeni anayasa geçerli olur mu? Saygın olur mu? Olur! Korku ile olur! Gizli oy yerine kullandığı oyu açıkça göstermek nasıl bir anlayışın ürünü olabilir? Korku önce mebuslarda mı başladı, yoksa...

Ben bu anayasayı tanımıyorum diyenler, kendilerinin varlığı bu anayasaya dayanmıyor mu? Anlamak mümkün değil! Devlet “hukuk kuralları belirlenmiş ve bir milletin adına uygulanan kurumlar topluluğu” olarak tarif edilir. Prof. Dr. Ümit Özdağ, haklı ve yerinde olarak; “devletten hukuk çıkartılırsa geriye sadece organize olmuş şiddet kalır” demektedir.

Doğru ve sonu acı bir tespit. TBMM’deki tabloya bakınca ülkenin gerçekten ihtiyacı olan birlik ve beraberliği, sözüm ona Yenikapı ruhunu yönetim bizzat yok ediyor. Türk milletinin birliğini temsil eden en önemli kurum TBMM’dir. Demokrasi denilen oyunda(!), yığınlar sahnedekilerin gerçek niyetini sorgulayamazlar diye yazıyorduk. Yanılmışız.

Tanrım bizi affetsin! Mebus dediklerimizin (sahnedekilerin) kendilerinin hâkim oldukları belli bir niyetleri, hatta bilgileri bile yokmuş! Eğer kafalarının içinde düşünceye dayalı bir anlayış olsaydı bu kavgaları yaparlar mıydı? Birbirlerine verdikleri cevapların arasında bağlantı bile yok. Bütün marifetleri işaret edilen hedefe koşmak.

Sonunda ne olacak? Bilmez! Başkası bilir, zamanı gelince yenisini söyler, bunlar da yapar! Sonra yeni bir şey daha söyler, sayın baylar da takım halinde yaparlar. Manzara utandırıcı! O el pankartları ne idi öyle? Kim bastırdı onları birkaç dakika içinde? Bacak ısırılmış, ..mış! Resimde görülen bacağın ön kısmında, geniş ve kalın kemik üzerinden ısırılabileceğine biraz zor inanılır! Isırmak için halk ifadesiyle, kazma dişli olmak gerekir! Can havliyle devlet-millet için çırpınan az sayıdaki milletvekilinin dışındakiler böyle bir tablo çiziyorlar...

Çok acı... Devlet adamı ciddiyeti? Hak getire! Canımız sıkılıyor, içimiz yanıyor... Devlet savaşta, bunlar post peşinde. Nüfusun üçte ikisi asgari ücretle geçiniyor, trilyonlarca liraya yeni stat töreni yapılıyor. Üretime düşman olmuşlar nedense.

Ülkede % 40 devalüasyon var. Sorumlusu yok! Adamlar millete karşı sorumluluk duygusu taşımak için seçildiler, sadece bir kişiye sorumluluk ispatı gösteriyorlar. Millete hizmet, tek kişiye hizmete dönüşmüş. Az kaldı! Bütün millet de o bir kişiye hizmette yarışacak. Öyle görünüyor.