Demokrasi-İnsan Hakları ve Özgürlükler nereden nereye geldi, dün nerede idik, bugün hangi noktaya geldik? Silahla, silahların gölgesinde Demokrasi-İnsan Hakları ve Özgürlüğün bir arada olamayacağını bilmeyen mi var? Olağanüstü Hal gölgesinde ezilen, faili meçhullerle doruğa çıkan, baskıcı durumdan kurtarılmış, rahat nefes alabilecek düzeye gelmiş olmak.

Bu durumu sağlarken pek çok engelleri aşmada, onca zorluklarla karşılaşanlara minnet duymak gerekmez mi? Bu; insanlığın, özellikle de İslam’ın bir gereği değil midir? Hak ve özgürlükler noktasında onca badireleri atlatan, sıkıntılar çekenlere silahla mı karşılık verilir, yoksa gül çiçekleriyle mi?

Zap suyu kenarında, Sümbül dağlarında, yaylalarda (zomalarda) piknik yapmak size, siz Kürt vatandaşlarımıza neden çok görülüyor? Buralarda yaşayan vatandaşlarımız, şu hain terör örgütünün baskısına nasıl tahammül edebilir? Son yıllarda kazanılmış insan hak ve özgürlüklerini kimler nasıl heba edebiliyor? Terör örgütünün bu kalleşçe eylemlerinden en çok orada yaşayan vatandaşlarımız etkilenmiyor mu?

Bu kanlı örgütün baskıcı zulmüne tahammül etmek zorunda olmamak gerekir. Bakınız bizler Karadeniz dağlarında, yaylalarımızda, yaylara (yayla kentlerimizde) huzur ve güven içinde yaşıyoruz. Vatandaşlarımız gayet rahat, güvenli bir şekilde her türlü olanaklardan yararlanma imkanı buluyoruz.

Yaylalarımızda yapılan şenlikler insanımızı birbirine bağlıyor, karşılıklı sevgi-saygı tohumları bu yaylalarımızda yeşeriyor, hayat buluyor... Öz şudur: “Horonum sulh demektir, sükunun ölçüsüdür. Düğünlerin neşesi, derneklerin süsüdür...”