Bu topraklar şehit kanlarıyla sulanmıştır. Her vilâyette şehit mezarları vardır. Trabzon da şehitliklerin yoğun olduğu bir şehirdir. Trabzon’un Köprübaşı ilçesine bağlı Harmantepe yaylasında da pek çok şehidimiz yatıyor. Burada Birinci Dünya Savaşı’ndan kalma siperler ve şehit mezarları vardır.

Her yıl 29 Haziran tarihinde anma günü tertip edilir. Genelkurmay kayıtlarında burada 45 şehit verildiği yazılır. Fakat Trabzonlu tarihçi Mehmet Bilgin’e göre yedi subay, 150 er olmak üzere toplam 157 şehit bu yüksek tepede ebedî uykusunu uyumaktadır.

Bu şehitlik, Birinci Dünya Savaşı’nda Ruslarla yapılan muharebelerde Harmantepe yaylası ve civarında şehit düşen askerlerimizin anısına Millî Savunma Bakanlığı tarafından 1997 yılında yapılmıştır. Böylelikle şehitler gün yüzüne çıkarılmıştır. Harmantepe’de yatan şehitlerin çoğu Trabzon dışındandır.

Çankırı, Malatya, Konya, Samsun, Sivas, Nevşehir, Yozgat gibi vilâyetlerden gelen kahraman askerlerimiz, bu ıssız dağ başlarında kelime-i şahadet getirerek son nefeslerini vermişlerdir. Onları bu ıssız yaylada savaşmaya iten vatan sevgisinden başka neydi? Biz onun için büyük bir milletiz. Vatan için, Allah için ölmeyi bahtiyarlık sayarız. Rus işgali sırasında Ermeniler halkımıza çok büyük zulümler etmişlerdir. Bugün dünyanın sözde medenî devletleri, Ermeni soykırımı deyip dururken bu acı gerçekleri görmezden geliyorlar.

Onların hıyanetleri ve vahşilikleri karşısında biz, Ermenilere az bile etmişiz. Bizim yaptığımız nefsi müdafaadan ibaretti. Onların bu topraklarda ne işi vardı? Dostane ilişkiler kurmak için gelmemişlerdi herhalde! Harmantepe yaylasında çok mühim mücadeleler oldu. Trabzon’un sahil kesimlerini işgal altında tutan Rusları bu bölgeden atmak için, 29 Haziran 1916 gecesi baskın şeklinde düşmana saldıran 60.

Türk alayında çetin çatışmalar yaşanmış, neticede yedi subay ve 150 er şehitlik mertebesine yükselmiştir. 36 saat süren çetin muharebelerden sonra Ruslar bozguna uğrayarak geri çekilmek zorunda kalmışlardır. 1997’de Harmantepe yaylasındaki Şehitler Tepesine mütevazı, fakat çok anlamlı bir anıt yapılmıştır. Her yılın 29 Haziran günü bütün Köprübaşılılar ve çevre halkı buraya gelerek bu büyük insanları yâd eder.

Köprübaşı halkı, onların boş yere ölmediklerini, geride bıraktıkları toprakların sahipsiz olmadığını ispat edercesine bu yaylaya çıkarak kenetlenirler. Yurdun dört bir yanından gelerek şehitlik mertebesine yükselen ve bu ıssız dağları maneviyatıyla mamur eden bu büyük ruh sahiplerine Allah’tan rahmet diliyorum. Ne mutlu onlara ki bizlere bu toprakları bahşederken, kendileri cennet yurdunu canları karşılığında elde etmişlerdir.