“Bir işi başarmak için her şeyden önce kendine güven ve azim şarttır...” Kendi öz tarihimizde, dünyanın hayranlıkla izlediği, milletiyle bütünleşerek büyük zaferler kazanmış bir kumandan ve aynı zamanda da büyük bir devlet adamı olan Atatürk’ün bu sözü, emin olunuz ki, başarının sırrını özetlemeye yeterlidir...

İçinde bulunduğumuz şartlar ne kadar zorlu ve çetin olursa alsun, yılgınlığa düşmeden kendine güvenmek ve azimli olmak şarttır. Dün bunu yaptık, bugün de aynı şeyleri yapıyoruz, yapmamız gerektiğine içtenlikle inanıyoruz...

Fakat ne yazık ki, kendi liderimize, kendi yöneticilerimize hakaret etmek gibi kötü bir huyumuzun olduğunu da söylememiz gerekiyor... Bilindiği üzere rahmetli Menderes döneminde 31.07.1951 tarih ve 5816 sayılı, Atatür aleyhine işlenen suçlar hakkında kanun yayımlanarak yürürlüğe girmişti. Atatürk’e hakareti suç sayan kanunu çıkaranlar ne yazık ki, darbeyle alaşağı edilmişler, mahkelerde çeşitli işkencelerle ve insafsızca aşağılanarak yargılanmışlardı. Rahmetli Menderes ve iki bakanı idam edilmişlerdi. Geçenlerde bir televizyon programında Atatürk’e hakaret içeren sözler söylenmişti.

Rahmetli Menderes'in çıkardığı Atatürk’ü koruma kanununa göre bu  sözleri söyleyenler hakkında, yargısal işlem yapılmıştı. Bu noktada herkesin şapkayı önüne koyup düşünmesi gerekir diye düşünüyorum. Neyse şimdilik buraya bir nokta koyalım...

Atatürk’e hakaret etmekle uğraşanlar buradan ne elde etmek istiyorlar acaba? Seksen milyonluk Türk Toplumunda  bu tiplere az rastlansa da hiç olmaması gereken çirkin bir hareket.

Kime hakaret ediyorsun, Devletin kurucusuna, varını yoğunu ortaya koyup, toplumun her kesimini bir araya getirip, ülkeyi düşmandan temizleyip, yeni pırıl pırıl bir Türkiye Cumhuriyeti Devleti kuran Gazi Mustafa Kemal’e, Atatürk’e... Olacak şey midir?

Değerli okuyucularımız, bakınız daha iki gün önce 19 Mayıs Atatürk’ü Anma ve Gençlik ve Spor Bayramını kutladık. Atatürk gibi büyük bir lideri, kendi liderimizi kanunlarla koruma altına almak gibi bir zorunlulukla karşı karşıya kalıyoruz demektir.

Böyle bir şey olur mu? Bu olgunluğa, bu kültüre hala ulaşamadık mı? İkide bir birilerine hakaret etmeyi ne zaman terk edecek bir olgunluğa erişeceğiz acaba? Bu konuda örnek kim olacak, yukarıdakiler mi, aşağıdakiler mi?