Bu söz; çoğu zaman insanın denetimden, mantık süzgecinden geçirmeden konuşma alışkanlığı olan bir yaratık olduğunu belirtir. Ki bunun böyle olduğunu önceden bilen ve kabullenen insan; üzülmeye, kırılmaya gerek olmadığını da bilir. Kendimizin, yakınlarımızın, sevdiklerimizin, dostlarımızın hakkında söylenen her sözü hoşgörü ile karşılayamayız. Çünkü bu sözler arasında onurumuzu kıracak olanlar da bulunabilir. “Dilin kemiği yok...” sözü, ‘insan çok konuşur, bu konuşmaları sırasında kimi yanılgılara düşebilir, kötü sözler söyleyebilir. Bu durumu hoşgörü ile karşılayamayız’ anlamında kullanılır...

Eğitimde, hayatın her döneminde başarılı olmak, yazılı ve sözlü anlatımda duygu, düşünce ve isteklerimizi derli toplu, doğru ve düzenli anlatmaya bağlıdır. İyi ve doğru bir anlatım hepimiz için sıradan bir özellik olması gerekirken; tam tersine doğru ve güzel konuşan, yazan kişilerin sayısı gittikçe azalmaktadır. Anadilini öğrenememek, anadil bilincini kazanamamış olmak, anlatım bozukluklarına neden olmaktadır. Anlatım bozuklukları ‘sözcüklerle ilgili ve cümle kuruluşu ile ilgili’ şeklinde incelenebilir... Anlatımın işlek, açık ve etkili olması için kişinin anadilini iyi bilmesi ve doğru kullanılması gereklidir. İşlek, açık ve doğru anlatım, eğitim ve yaşamın her döneminde önemlidir. Anlatım, kişinin seviyesini belirler. Yazılı ve sözlü anlatımda başarı, isteklerimizi derli toplu ve düzenli anlatmaya bağlıdır.

Dilde Oluşabilecek kirlenme, Milli kültür Yapısını bozar. Dilde kirlenme, toplumda kötü sonuçlar doğuracaktır. Özellikle siyasetçilerimiz dilin kirlenmesine fırsat verecek savrulmalara kapılmamalıdır. Bir deyimle, ‘siyasetçinin dilinden bal akmalıdır’. Kirli dil kullanmak, kullanana sadece zarar verir... İnsanlar, düşünceler, nesneler, dilin aracılığıyla kavranır. İnsan, dil aracılığıyla kendini ifade eder. Dil ne kadar iyi tanınıyor, ne kadar iyi kullanılıyorsa; iletişim o kadar iyi olacaktır. Bu yüzden dili doğru ve etkili kullanmak önemlidir...

Dilim, seni dilim dilim dileyim, her başıma geleni senden bileyim... Dil sükut ederse baş selamet bulur. (Susmasını, duygularını ve öfkelerini yerine göre zaptetmesini bilen kişi, ilerde kendisine pişmanlık verecek olan zor durumlara düşmekten kurtulmuş olur.)