2017 yılı ile ilgili olarak yapılan araştırmalarda dünyanın en iyi 500 üniversitesi arasına maalesef ülkemizden sadece 5 üniversite girmiş, bu üniversitelerimizin sıralaması da yine maalesef 350'nin üzerindedir. Halbuki beğenmediğimiz bir çok Afrika ülkelerinin üniversiteleri sıralamalarda bizden ön sıralarda yer almaktadır. Yerele baktığımız zaman da maalesef Anadolu'nun ilk kurulan üniversitelerinden biri olan KTÜ ilk ona girememiş ve araştırma üniversiteleri arasına dahil olamamıştır.

Halbuki KTÜ'den çok sonra kurulan bazı üniversiteler ilk on üniversite sıralamasına girmişlerdir. Devlet her yıl üniversitelere bir kaç bakanlığın bütçesi kadar para ayırmasına rağmen üniversitelerde bilim üretilememekte, üniversiteler sadece bilinen şeyleri öğrencilerine aktarmakta yani bir lise gibi çalışmaktadırlar. Bunun birçok sebebi olmasına rağmen bana göre en önemli sebebi akademisyenlerin seçilmesi ve atanmasındaki haksızlıklardır.

Çünkü akademik kadrolara ülkenin bilimsel yönden parlak, gelecek vadeden çocukları yerine kurulan uydurma jüriler vasıtası ile üniversite hocalarının vasat eşleri, çocukları, damatları, gelinleri ile doldurulmakta, adeta aile şirketleri kurulmaktadır. Bunların dışında da şehir eşrafının aynı nitelikteki çocukları akademisyen yapılmaktadır. Bu hastalık şimdi yeni kurulan Sağlık Bilimleri Üniversitesi'nde de nüksetmiş, daha önceden belirlenen eş, dost yakınları akademisyen kadrolarına atanmışlardır.

Akademisyen atamalarında bu kayırmacılık ortadan kaldırılmalı, bilhassa yabancı dil sınavı ile bilimsel sınav üniversitelerin inisiyatifine bırakılmamalı YÖK tarafından merkezi bir sınavla akademisyenler hakkaniyete uygun olarak seçilmelidirler. Ayrıca yardımcı doçentlik statüsüne bir an önce çözüm bulunmalıdır.

Çünkü 35 bin yardımcı doçentin varlığı yeni doktorasını yapmış, ancak doçent olamamış kişilerin, üniversitelerde uzun süre akademisyen olarak çalıştırılması garabetine son verilmelidir. 20 yıldan beri doçent olamayan kişilerin aynı statüyü muhafaza etmesi anlaşılır değildir. Kısacası üniversiteler kendilerine çekidüzen vermeli, bilim üretmeli ve devletin kendilerine verdiği kaynakları bilim üretmekte kullanmalıdırlar. Çünkü üniversiteler akraba-i taallukata iş bulma ve akademik kadro dağıtma kurumu değildir.