Her seçimin bir kazananı, bir de kaybedeni olur. Kararı veren millet olduğu için, herkesin sonuçlara saygı göstermesi gerekir. Seçim sonuçlarını herkes kendine göre okursa, seçimin değerlendirmesi de yanlış okunur. Alfabeyi yeni okuyan ilkokul çocukları gibi. 7 Haziran seçimlerinde meclise giren partilerin hepsinin 'Biz kazandık' veya 'Biz başarılı olduk' gibi açıklamalarına bakarsak, kaybedeni olmayan bir seçim sonucuyla karşı karşıya kaldık galiba! Seçim öncesi partilerin hedefine bakmak lazım. AK Parti hariç diğer partilerin iktidar olma değil, iktidarı aşağı alma hedefleri vardı. Bunda da başarılı oldular. HDP önemli bir hamle yaparak meclise MHP'nin milletvekili sayısı kadar vekil ile girdi. Muhalefet belki bir ‘üst akıl’ projesi ile ‘önce iktidar gitmeli’ projesini psikolojik bir birliktelikle yaptı. Seçmen AK Parti’yi birinci parti yaptı ama ‘bitirici parti’ yapmadı. Yüzde 86’lık bir katılım ile halkının yüzde 95’i Meclis’te temsil edilme imkanı buldu. Seçim baraj engeli de Meclis’te temsile engel olamadı. AK Parti’nin oyları neden düştü? Tespitleri doğru yaparak, fotoğrafı doğru okumak gerekir.

EVDEKİ HESAP

AK Parti il, ilçe teşkilatlarında kuruluşundan bugüne kadar, hatta yenilikçi hareketten gelen, yani yola çıktığı yol arkadaşlarını bırakarak yolda buldukları ile teşkilatlanmanın, fatura üzerinde olumsuz katkısı net olarak görülmüştür. AK Parti teşkilatları iktidarın hep kendilerine ait bir güç kaynağı olduğunu zannettiler. AK Parti’nin aldığı bu sonuca ilişkin hiç kimse ‘New York Times’ veya ‘Paralel’ gibi sözlerle mazeret aramaya kalkmasın. Geçtiğimiz seçimlerin tamamına yakınında bunlara benzer bir dünya zorluk vardı ve millet, iradesini net şekilde ortaya koymuş, tehlikelerin tamamını bertaraf edecek desteği vermişti. Şimdi aynı millet, geçtiğimiz genel seçime göre % 9 daha düşük oy verdi AK Parti'ye.

Evdeki hesap sandıkta niçin tutmadı? Bunun mutlaka detaylı bir şekilde iç muhasebesi yapılacaktır. Sonuç itibariyle analiz yaptığımızda; "Asgari ücret çok düşük, sosyal adaleti tesis edin" diyenlere kulaklar tıkandı. AK Partili gençler, sanki bir çeşit resmi parti sözcüsü gibi davranmayı alışkanlık haline getirmeleri, yeni seçmenden oy alamamaya sebep oldu. Üniversitelerde, gençler arasında gençlik teşkilatları örgütlenemedi.

MADDİ RUHLULAR

AK Parti'nin gençlikle ilgili mesajları yeni seçmene iletilemedi. “Bakara makara” diyerek hem parti tabanının hem vatandaşın nefret ettiği adam haline gelen Egemen Bağış'ın parti ile ilişkisi kesilemedi. Hiç olmazsa; muhafazakar seçmene sıcak bir mesaj vermek için dahi olsa, disiplin kuruluna verilemedi. Dönemin İçişleri Bakanı Efkan Ala'nın Peygamber Efendimiz hakkında söylediği sözlerin parti içinde eleştirilmemesi, partileri ve seçmeni acıtma duygusuna sevk etti, içinde bir yara oluşturdu.

“Paralel yapı ile mücadele ediyoruz” diyerek, genç kardeşlerimiz rencide edildi. Üst seviye ile alakası olmayanlar aynı çubuk ile sürüldü. AK Parti'ye gönül vermiş, oy vermiş, koşmuş, çalışmış, ekonomisinden katkı yapmış, ‘Milli Görüş’ kökenli kardeşlerimiz teşkilatlardan tasfiye edildi, yerlerine maalesef maddi ruhlu adamlar yerleştirildi. “Böyle olmaz” denildiği zaman, üst seviyedeki teşkilat mensupları duymamazlıktan geldi. Alt yapısını hazırlamadan toplumun bunu öğrenmesine, tartışmasına fırsat vermeden bütün seçim stratejisini ‘başkanlık sistemi’ üzerine kurmanız sebebiyle oy kaybımızın olduğu gerçektir.

ADİL DÜZEN MODELİ

Rahmetli Başbakan Necmettin Erbakan 1991 milletvekili seçimlerine giderken ‘Adil Düzen’ ekonomik modelini ortaya attığında, önce genel merkezini, sonra il ve ilçe teşkilatlarını, sivil toplum kuruluşlarını, iş dünyasını bilgilendirdi, modelini kabul ettirdi. ‘Adil Düzen’ modelinin iyi anlatılması, Refah Partisi'ni yüzde 21.75 oy oranıyla iktidara taşıyarak, rahmetli Erbakan Hocayı Başbakan yapmıştır. ‘Başkanlık sistemi’ seçmene anlatılamadı. Millet diktatörlükten korktu. HDP bunu iyi işledi. Partisinin grup toplantısında sadece bir cümle söyledi: “Seni başkan yaptırmayacağım”. Bu anlamda Tayyip Bey'in başkan olmasına karşı olanları kendine kanalize ederek, emanet oyları almayı başardı. Sokaktan gelen, sokağı bilen, sokağı önemseyen bir partinin dilinin, giderek sokaktan uzaklaşmaya başladığını rahatlıkla gördük. Sokaktaki insanın kibirden hoşlanmadığı, asgari ücretle geçinmeye çalışırken, Diyanet İşleri Başkanlığı’nın makam arabası tartışmasını hoş karşılamadı. Üç dönem kuralı uygulanacağı bilindiği halde, yeni, güçlü, özgül ağırlığı olan vekil adayları aranmadı. 17 -25 Aralık operasyonlarının hükümeti yıpratmak veya yıkmak hareketi olduğu toplumca kabul edildi. Fakat bunun arkasına sığınılarak ‘yolsuzluklar var’ iddialarının üzerine gidilmedi.

GÜÇ KAYBI KAPIDA

Tamam da şimdi ne olacak? Ne olacağımız açık. AK Parti'nin 2002-2011 arası tutturduğu o muazzam başarılı politika revize edilecek. Sokak dinlenecek, sosyolojiye kulak verilecek. Ciddi bir kan değişimi ile “Bismillahirrahmanirrahim” diyerek yeniden başlanacak. Allah yeniden başlayanların yardımcısıdır. Teşkilattaki il, ilçe teşkilatları, genel merkezin teşkilat yapısı ciddi bir şekilde gözden geçirilmelidir. “Mutlaka koalisyon ortağı olmalıyız” diye bir mecburiyet içinde olunmamalıdır. AK Parti ‘her işte bir hayır vardır’ ve ‘her olumsuz işten, mutlaka bir olumlu dönüş sağlanmalıdır’ gerekçesiyle hareket etmeli. Samimi olan, fedakar olan, sokağı bilen insanlar öne çıkarılmalıdır. AK Parti halen öndedir, büyüktür. Onun belirleyici olmayacağı bir siyasi çözüm yoktur. Türkiye’nin zaman kaybetmeden, ekonomik ve politik manada mevcudundan geriye düşmeden yürüyüşünü sürdürebilmesinde AK Parti'yi milleti ile baş başa bırakan partiler, eski zamanlardakine oranla çok daha kısa sürede ve çok daha etkili olarak millet nezdinde güç kaybına uğrayacaklardır.