BİR YOL HİKAYESİ

"Gideceğiniz yeri bilmiyorsanız vardığınız yerin önemi yoktur."

Peter F. Drucker.

Sanki Trabzonspor Teknik Direktörü Rıza Çalımbay'a bir gönderme niteliğinde bu söz.

Sezona eski başkan Muharrem Usta'nın '50. yılda şampiyonluk' vaadiyle giren Trabzonspor haftalar ilerledikçe fırtınada rotasını şaşıran bir taka gibi yalpaladı durdu. Ne reis (Rıza Çalımbay), takasını sevk ve idare edebildi ne de tayfalarına (futbolcular) söz geçirebildi. Böyle olunca da okyanusta sığınacak bir liman aradılar. Puslu ortamda ne Kutup Yıldızı ortaya çıktı ne de yunuslar. Bu arada çatlak sesler duyuluyordu. Takanın kalafatlı tahtalarındaki çiviler tek tek yerinden çıkıyordu. Eyvah! Azgın sular takayı ele geçirmek üzereydi...

Bu hengamede hoyrat maviliklerin diğer müdavimleri (zirvedeki rakip takımlar) yollarında tam gaz ilerlediler. Artık elde ne şampiyonluk kupası ne Türkiye Kupası kalmıştı. Reis, son barutunu da Avrupa yolunda harcadı.

Bir boksörün abandone olması gibi dövüşemeyecek duruma gelmişti taka. Ama çıkmayan candan ümit kesilmezdi. Bu kez çok gerilerdeki lüks bir katamarana (Fenerbahçe) bel bağladılar. Güya gelip onları alacaktı. Az sonra acı haber ulaştı: Katamaran da fırtınadan nasibini almıştı (Türkiye Kupası’nı kaybetmişti).

Artık yalnızdılar. Üstelik erzakları da bitmişti. Aç biilaç vaziyette sürüklendiler. Dünya yuvarlak ya, bir sabah gözlerini açtıklarında yeniden Trabzon kıyılarında olduklarını anladılar. Elde ise kocaman bir hayal kırıklığı kaldı.

Not: Öykü Ersun Yanal’dan sonraki dönemi kapsamaktadır